U IME NARODA

Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Nevenke Važić, predsednika veća, Veska Krstajića, Biljane Sinanović, Milunke Cvetković i Jasmine Vasović, članova veća, sa savetnikom Vrhovnog kasacionog suda Snežanom Medenicom kao zapisničarem, u krivičnom predmetu okrivljenog Dragana Ljubenovića, zbog krivičnog dela razbojništvo iz člana 206. stav 1. Krivičnog zakonika i dr., odlučujući o zahtevu za zaštitu zakonitosti branioca okrivljenog - advokata Ivana Štulića, podnetom protiv pravnosnažnih presuda Prvog osnovnog suda u Beogradu 19K br.14755/10 – Kv br.537/19 od 25.04.2019. godine i Apelacionog suda u Beogradu Kž1 br.501/19 od 04.06.2019. godine, u sednici veća održanoj dana 16. oktobra 2019. godine, jednoglasno, doneo je

P R E S U D U

ODBIJA SE, kao neosnovan, zahtev za zaštitu zakonitosti branioca okrivljenog Dragana Ljubenovića – advokata Ivana Štulića, podnet protiv pravnosnažnih presuda Prvog osnovnog suda u Beogradu 19K br.14755/10 – Kv br.537/19 od 25.04.2019. godine i Apelacionog suda u Beogradu Kž1 br.501/19 od 04.06.2019. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Prvog osnovnog suda u Beogradu 19K br.14755/10-Kv br.537/19 od 25.04.2019. godine, usvojen je zahtev okrivljenog Dragana Ljubenovića za izricanje jedinstvene kazne, pa su preinačene samo u pogledu odluke o kazni pravnosnažne presude Prvog osnovnog suda u Beogradu K br.14755/10-Kv br.1569/17 od 13.12.2017. godine, pravnosnažna 19.12.2017. godine, kojom su okrivljenom preinačene samo u pogledu odluke o kazni pravnosnažne presude Prvog osnovnog suda u Beogradu K br.14755/10-Kv br.2209/14 od 12.12.2014. godine, pravnosnažna 06.01.2015. godine i Osnovnog suda u Pančevu K br.273/15 od 23.12.2016. godine, pravnosnažna 23.12.2016. godine, pa je okrivljeni Dragan Ljubenović osuđen na jedinstvenu kaznu zatvora u trajanju od 10 godina i 1 mesec, u koju kaznu mu je uračunato vreme provedeno u pritvoru i na izdržavanju kazne zatvora po presudi Prvog osnovnog suda u Beogradu K br.14755/10 – Kv br.2209/14 od 12.12.2014. godine i vreme provedeno na izdržavanju kazne zatvora počev od 31.10.2017. godine pa nadalje po presudi Osnovnog suda u Pančevu K br.273/15 od 23.12.2016. godine, te pravnosnažna presuda Višeg suda u Beogradu K br.875/14 od 26.01.2018. godine, koja je preinačena samo u pogledu odluke o kazni presudom Apelacionog suda u Beogradu Kž1 br.409/18 od 05.07.2018. godine, kojom je okrivljeni zbog krivičnog dela razbojništvo iz člana 206. stav 2. u vezi stava 1. KZ, krivičnog dela neovlašćeno držanje opojnih droga iz člana 246a stav 1. KZ, krivičnog dela nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348. stav 1. KZ i krivičnog dela razbojništvo u saizvršilaštvu iz člana 206. stav 1. u vezi člana 33. KZ osuđen na jedinstvenu kaznu zatvora u trajanju od 9 godina i 6 meseci, u koju kaznu mu je uračunato vreme provedeno u pritvoru od 19.08.2014. godine do 24.11.2014. godine, pa je okrivljeni Dragan Ljubenović, na osnovu člana 552. stav 1. tačka 1) ZKP, pošto su mu uzete kao utvrđene kazne zatvora po napred navedenim pravnosnažnim presudama, osuđen na jedinstvenu kaznu zatvora u trajanju od 19 godina. U ovu kaznu okrivljenom je uračunato vreme provedeno u pritvoru i na izdržavanju kazne zatvora u periodu od 31.10.2017. godine do 28.02.2018. godine po presudi Prvog osnovnog suda u Beogradu K br.14755/10 – Kv br.1569/17 od 13.12.2017. godine, pravnosnažnoj 19.12.2017. godine, kao i vreme provedeno u pritvoru od 19.08.2014. godine do 24.11.2014. godine po presudi Višeg suda u Beogradu K br.875/14 od 26.01.2018. godine, preinačenoj presudom Apelacionog suda u Beogradu Kž1 br.409/18 od 05.07.2018. godine.

Presudom Apelacionog suda u Beogradu Kž1 broj 501/19 od 04.06.2019. godine, odbijena je kao neosnovana žalba okrivljenog Dragana Ljubenovića, a presuda Prvog osnovnog suda u Beogradu K br.14755/10 – Kv br.537/19 od 25.04.2019. godine, potvrđena.

Protiv navedenih pravnosnažnih presuda, zahtev za zaštitu zakonitosti podneo je branilac okrivljenog Dragana Ljubenovića – advokat Ivan Štulić, zbog povrede zakona iz člana 485. stav 1. tačka 1) ZKP, ne navodeći u uvodu zahteva o kojoj povredi zakona se radi, s tim što iz obrazloženja proizlazi da ukazuje na povredu zakona iz člana 439. tačka 3) ZKP u vezi člana 5. KZ, sa predlogom da Vrhovni kasacioni sud preinači pobijane presude tako što će okrivljenom Draganu Ljubenoviću izreći jedinstvenu kaznu zatvora u trajanju od 15 godina zatvora, ili da pobijane presude ukine i predmet vrati prvostepenom sudu na ponovno odlučivanje.

Vrhovni kasacioni sud dostavio je zahtev za zaštitu zakonitosti Republičkom javnom tužiocu, shodno odredbi člana 488. stav 1. ZKP, pa je u sednici veća, koju je održao bez obaveštavanja Republičkog javnog tužioca i branioca okrivljenog, smatrajući da njihovo prisustvo nije od značaja za donošenje odluke (član 488. stav 2. ZKP), razmotrio spise predmeta, zahtev za zaštitu zakonitosti i pravnosnažne presude protiv kojih je zahtev podnet, te je po oceni navoda izloženih u zahtevu, našao:

Zahtev je neosnovan.

Neosnovano se zahtevom za zaštitu zakonitosti branioca okrivljenog Dragana Ljubenovića ukazuje da je pravnosnažnom presudom učinjena povreda krivičnog zakona iz člana 439. tačka 3) ZKP i da je odlukom o izrečenoj kazni učinjena povreda odredaba člana 5. Krivičnog zakonika, jer nije primenjen zakon koji je najblaži za učinioca, a koji je važio u vreme izvršenja krivičnih dela.

Prema navodima zahteva, u konkretnom slučaju prvostepenom odlukom je izvršeno preinačenje presuda koje su već sadržale u sebi ranije izvršena preinačenja, pa kako su krivična dela iz presude Prvog opštinskog suda u Beogradu K br.766/03 od 21.04.2004. godine, presude Okružnog suda u Beogradu K br.687/01 od 17.03.2003. godine i presude Prvog opštinskog suda u Beogradu K br.283/02 od 13.02.2003. godine (koja su obuhvaćena presudom Prvog osnovnog suda u Beogradu, K br.14755/10-Kv br.1569/17 od 13.12.2017. godine) učinjena pre aprila 2003. godine, kada se primenjivao Osnovni krivični zakon, to je sud morao primeniti odredbe o sticaju iz člana 48. stav 2. tačka 3) OKZ, kojom je propisano da za krivična dela u sticaju jedinstvena kazna ne sme dostići zbir utvrđenih kazni niti preći 15 godina zatvora. Kako prvostepeni sud prilikom donošenja odluke nije primenio navedenu zakonsku odredbu, odnosno blaži zakon po okrivljenog, shodno članu 5. KZ, to je prema stavu branioca pobijanom odlukom imao u vidu, te je učinio povredu zakona na štetu okrivljenog.

Izložene navode zahteva, Vrhovni kasacioni sud ocenjuje neosnovanim iz sledećih razloga:

U postupku za izricanje jedinstvene kazne zatvora za krivično delo u sticaju (član 552. tačka 1) ZKP), kao utvrđene kazne uzimaju se jedinstvene kazne iz pravnosnažnih presuda u kojima su već primenjene odredbe o sticaju, a ne pojedinačne kazne za krivična dela u sticaju, jer te kazne više ne egzistiraju samostalno.

U konkretnom slučaju, prvostepeni sud je izrekao jedinstvenu kaznu zatvora za krivična dela u sticaju, pravilno uzimajući kao utvrđene jedinstvenu kaznu zatvora u trajanju od 10 godina i 1 mesec po presudi Prvog osnovnog suda u Beogradu K br.14755/10 –Kv br.1569/17 od 13.12.2017. godine i jedinstvenu kaznu zatvora u trajanju od 9 godina i 6 meseci po presudi Višeg suda u Beogradu K br.875/14 od 26.01.2018. godine, koja je preinačena u pogledu odluke o kazni presudom Apelacionog suda u Beogradu Kž1 br.409/18 od 05.07.2018. godine.

Kako su, dakle, pobijanom presudom u postupku za izricanje jedinstvene kazne za krivična dela u sticaju, na osnovu člana 552. tačka 1) ZKP, kao utvrđene kazne uzete jedinstvene kazne koje su okrivljenom izrečene pravnosnažnim presudama Prvog osnovnog suda u Beogradu K br.14755/10-Kv br.1569/17 od 13.12.2017. godine i Višeg suda u Beogradu K br.875/14 od 26.01.2018. godine,koja je preinačena presudom Apelacionog suda u Beogradu Kž1 br.409/18 od 05.07.2018. godine, a u kojima su već primenjene odredbe o sticaju, to su pojedinačne kazne zatvora koje su okrivljenom izrečene presudom Prvog opštinskog suda u Beogradu K br.766/03, presudom Okružnog suda u Beogradu K br.687/01 i presudom Prvog opštinskog suda u Beogradu K br.283/02 i koje su ušle u sastav jedinstvene kazne zatvora u trajanju od deset godina i jedan mesec izrečene pravnosnažnom presudom Prvog osnovnog suda u Beogradu K br.14755/10 – Kv br.1569/17 od 13.12.2017. godine, izgubile svoju samostalnost. Stoga, je prvostepeni sud pravilno postupio kada je jedinstvenu kaznu okrivljenom izrekao na osnovu odredbe člana 60. stav 2. tačka 2) KZ, a ne na osnovu člana 48. stav 2. tačka 3) Osnovnog krivičnog zakona, kako se neosnovano ističe u podnetom zahtevu.

Kako, dakle, branilac okrivljenog neosnovano u podnetom zahtevu ukazuje na povredu zakona iz člana 439. tačka 3) ZKP u vezi člana 5. KZ, to je Vrhovni kasacioni sud zahtev za zaštitu zakonitosti branioca okrivljenog Dragana Ljubenovića odbio kao neosnovan.

Sa svega izloženog, a na osnovu odredbi člana 491. stav 1. ZKP, doneta je odluka kao u izreci.

Zapisničar – savetnik                                                                                                             Predsednik veća – sudija

Snežana Medenica,s.r.                                                                                                            Nevenka Važić,s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić