.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev 5321/2020
26.11.2020. godina
Beograd
Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Branislava Bosiljkovića, predsednika veća, Danijele Nikolić, Katarine Manojlović Andrić, Marine Milanović i Dobrile Strajina, članova veća, u parnici tužioca Gradskog centra za socijalni rad sa sedištem u Beogradu, Odeljenje Voždovac, koga zastupa Lazar Krstić advokat iz ..., protiv tuženog AA iz ..., čiji je punomoćnik Andrej Kruškić advokat iz ..., radi lišenja roditeljskog prava, odlučujući o reviziji tuženog izjavljenoj protiv rešenja Višeg suda u Beogradu Gž2 105/20 od 03.07.2020. godine, u sednici veća održanoj 26.11.2020. godine, doneo je
R E Š E NJ E
NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o posebnoj reviziji tuženog izjavljenoj protiv rešenja Višeg suda u Beogradu Gž2 105/20 od 03.07.2020. godine.
ODBACUJE SE kao nedozvoljena revizija tuženog izjavljena protiv rešenja Višeg suda u Beogradu Gž2 105/20 od 03.07.2020. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Drugog osnovnog suda u Beogradu P2 2391/17 od 16.10.2019. godine, stavom prvim izreke, odbijen je kao neosnovan tužbeni zahtev kojim je traženo da se tuženi delimično liši roditeljskog prava u odnosu na BB, rođenog dana ...1999. godine i VV, rođenu ...2001. godine, u pogledu prava na čuvanje, podizanje, obrazovanje, zastupanje i odlučivanje o pitanjima koja bitno utiču na život maloletne dece. Stavom drugim izreke, odbijen je kao neosnovan tužbeni zahtev kojim je traženo da se obaveže tuženi da na ime svog dela doprinosa za izdržavanje BB i VV plaća iznos od 10.000,00 dinara. Stavom trećim izreke, odbijen je kao neosnovan tužbeni zahtev kojim je traženo da se odrede mere zaštite od nasilja u porodici prema tuženom kojim mu se zabranjuje da uznemiraava maloletnu decu, da prilazi njima, kao i mestu njihovog stanovanja. Stavom četvrtim izreke odlučeno je da svaka stranka snosi svoje troškove postupka.
Rešenjem Višeg suda u Beogradu Gž2 105/20 od 03.07.2020. godine, stavom prvim izreke, odbijena je kao neosnovana žalba tuženog i potvrđeno je rešenje o troškovima postupka sadržano u stavu četvrtom izreke presude Drugog osnovnog suda u Beogradu P2 2391/17 od 16.10.2019. godine. Stavom drugim izreke, odbijen je zahtev tuženog za naknadu troškova drugostepenog postupka.
Protiv pravnosnažnog rešenja donetog u drugom stepenu tuženi je blagovremeno izjavio reviziju zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 1. i 2. Zakona o parničnom postupku, pogrešno i nepotpuno utvrđenog činjeničnog stanja i pogrešne primene materijalnog prava, sa predlogom da se o reviziji odluči u smislu člana 403. i 404. Zakona o parničnom postupku.
Prema članu 404. stav 1. Zakona o parničnom postupku ("Službeni glasnik RS", br. 72/2011, 49/2013 - US, 74/2013 - US, 55/2014, 87/2018 i 18/2020, u daljem tekstu: ZPP), posebna revizija se može izjaviti zbog pogrešne primene materijalnog prava i protiv drugostepene presude koja se ne bi mogla pobijati revizijom, ako je po oceni Vrhovnog kasacionog suda potrebno razmotriti pravna pitanja od opšteg interesa ili u interesu ravnopravnosti građana, radi ujednačavanja sudske prakse, kao i ako je potrebno novo tumačenje prava. Prema stavu 2. istog člana, ispunjenost uslova za izuzetnu dozvoljenost revizije, Vrhovni kasacioni sud ceni u veću od pet sudija.
Posebna revizija tuženog izjavljena je pozivanjem na pogrešnu primenu odredbe člana 207. Porodičnog zakona. Međutim, to nije dovoljan osnov za odlučivanje o posebnoj reviziji. Porodični zakon ("Službeni glasnik RS", br. 18/2005, 72/2011, 6/2015), iako predviđa shodnu primenu Zakona o parničnom postupku, navedenom odredbom u odlučivanje o troškovima spora unosi i institut pravičnosti i slobodne sudijske ocene. Zbog toga pravo na naknadu troškova postupka ne zavisi samo, kako to tuženi u reviziji ističe, od konačnog uspeha stranaka u sporu, već je sudu ostavljena mogućnost da o naknadi troškova postupka u sporovima u vezi sa porodičnim odnosima, kakav je u konkretnom slučaju, odlučuje po slobodnoj oceni vodeći računa o razlozima pravičnosti. Time se drugostepeni sud rukovodio donoseći odluku da svaka stranka snosi svoje troškove postupka.
Imajući u vidu sadržinu tražene pravne zaštite, način presuđenja o glavnoj stvari, kao i razloge na kojima je zasnovana revizijom pobijana odluka o troškovima postupka, Vrhovni kasacioni sud je ocenio da nije odstupljeno od važećeg pravnog shvatanja i prakse sudova. Zbog toga se odlučivanje o posebnoj reviziji tuženog ne može prihvatiti iz razloga neujednačene sudske prakse, a ne postoji ni potreba za odlučivanjem o reviziji radi razmatranja pravnog pitanja od opšteg interesa, niti pravnog pitanja u interesu ravnopravnosti građana, odnosno radi novog tumačenja prava.
Na osnovu iznetog, primenom člana 404. stav 1. ZPP, odlučeno je kao u stavu prvom izreke.
Ispitujući dozvoljenost izjavljene revizije, u smislu člana 410. stav 2. tačka 5. u vezi člana 420. stav 6. ZPP, Vrhovni kasacioni sud je ocenio da revizija tuženog nije dozvoljena.
Odredbom člana 28. stav 1. ZPP je propisano da se, ako je, između ostalog, za utvrđivanje prava na izjavljivanje revizije merodavna vrednost predmeta spora, kao vrednost predmeta spora uzima samo vrednost glavnog zahteva, dok se prema članu 2. istog člana ne uzimaju u obzir, između ostalog, troškovi postupka ako ne čine glavni zahtev.
U konkretnom slučaju revizija je izjavljena protiv rešenja drugostepenog suda kojim je odlučeno o troškovima postupka, što u ovoj pravnoj stvari ne predstavlja glavni zahtev već sporedno potraživanje, zbog čega revizija tuženog nije dozvoljena.
Na osnovu člana 413. u vezi člana 420. stav 6. ZPP, Vrhovni kasacioni sud je odlučio kao u stavu drugom izreke.
Predsednik veća – sudija
Branislav Bosiljković,s.r.
Za tačnost otpravka
upravitelj pisarnice
Marina Antonić
