Vrhovni kasacioni sud je obavestio o sednici veća Republičkog javnog tužioca, koji, iako uredno obavešten, nije pristupio.

Postupajući po podnetom zahtevu i ispitujući pobijanu presudu u smislu odredbe člana 266. Zakona o prekršajima (''Službeni glasnik RS'' 101/05... 111/09), Vrhovni kasacioni sud je našao:

Zahtev je neosnovan.

Iz spisa predmeta proizlazi da je pobijanom presudom preinačena presuda Prekršajnog suda u Novom Sadu 08 Pr 10-26420/13 od 04.07.2014. godine u odnosu na žalioca F.D., tako, što se dalje vođenje prekršajnog postupka protiv ovog okrivljenog zbog prekršaja iz člana 121. stav 1. tačka 2. u vezi stava 2. Zakona o javnim nabavkama, učinjenog dana 16.08.2012. godine, obustavlja na osnovu odredbe člana 216. stav 1. tačka 6. Zakona o prekršajima, jer je nastupila zastarelost prekršajnog gonjenja. Primenom odredbe člana 246. Zakona o prekršajima obustavljeno je dalje vođenje prekršajnog postupka i protiv okrivljenog I.L. iz N.S. zbog istog prekršaja, koji bi okrivljeni, u svojstvu odgovornog lica, kao predsednik Komisije za javne nabavke, učinio u periodu od 18.07.2012. godine do 25.07.2012. godine, takođe iz razloga zastarelosti prekršajnog gonjenja. Prekršajni apelacioni sud, Odeljenje u Novom Sadu, je pobijanu presudu doneo postupajući po žalbi okrivljenog F.D. iz T., izjavljenoj protiv presude Prekršajnog suda u Novom Sadu 08 Pr 10- 26420/13 od 04.07.2014. godine, kojom je F.D. iz T. oglašen krivim zbog prekršaja iz člana 121. stav 1. tačka 2. u vezi stava 2. Zakona o javnim nabavkama, za koji je osuđen na plaćanje novčane kazne u iznosu od 20.000,00 dinara i obavezan da plati troškove prekršajnog postupka u paušalnom iznosu od 1.000,00 dinara. Istom presudom okrivljeni I.L. je oglašen krivim zbog istog prekršaja i osuđen na plaćanje novčane kazne u iznosu od 20.000,00 dinara, a obavezan je da plati i troškove prekršajnog postupka u paušalnom iznosu od 1.000,00 dinara. Odlučujući po izjavljenoj žalbi, a postupajući i po službenoj dužnosti u skladu sa odredbom člana 241. Zakona o prekršajima, Prekršajni apelacioni sud, Odeljenje u Novom Sadu, je utvrdio da je prekršaj koji se okrivljenom F.D. stavlja na teret učinjen dana 16.08.2012. godine, a da je zahtev za pokretanje prekršajnog postupka protiv ovog okrivljenog podnet Prekršajnom sudu u Novom Sadu dana 31.12.2013. godine, dakle, nakon proteka više od godinu dana od učinjenog prekršaja. Prvostepeni prekršajni sud je pokrenuo prekršajni postupak rešenjem od 28.02.2014. godine protiv okrivljenog F.D. i okrivljenog I.L., a dana 04.07.2014. godine je doneo presudu kojom je okrivljene oglasio krivim i izrekao im novčanu kaznu od po 20.000,00 dinara. Ne upuštajući se ocenu osnovanosti žalbenih navoda, a ispitujući pobijanu presudu po službenoj dužnosti u skladu sa odredbom člana 241. Zakona o prekršajima, Prekršajni apelacioni sud, Odeljenje u Novom Sadu, je konstatovao da je u odnosu na žalioca F.D. od dana učinjenog prekršaja pa do dana prijema zahteva za pokretanje prekršajnog postupka u Prekršajnom sudu u Novom Sadu, tj. do dana 31.12.2013. godine proteklo više od godinu dana, zbog čega Prekršajni sud u Novom Sadu nije imao uslov da donese rešenje o pokretanju prekršajnog postupka, imajući u vidu odredbu člana 76. stav 1. Zakona o prekršajima. Kako je preinačujuća presuda od strane Prekršajnog apelacionog suda, Odeljenja u Novom Sadu, doneta iz razloga koji idu u korist i okrivljenog I.L., koji nije izjavio žalbu, Prekršajni apelacioni sud je po službenoj dužnosti postupao kao da takva žalba postoji i primenio odredbu člana 246. Zakona o prekršajima, smatrajući da žalba F.D. proizvodi dejstvo i u korist saokrivljenog I.L., pa je i u odnosu na okrivljenog I.L. obustavio prekršajni postupak primenom odredbe člana 216. stav 1. tačka 6. Zakona o prekršajima iz istih razloga kao što je to učinio i u odnosu na okrivljenog F.D.

Odredbom člana 76. stav 5. Zakona o prekršajima („Službeni glasnik RS“ br. 101/05...111/09), je propisano da, izuzetno od odredbe stava 1. ovog člana, prema kome prekršajni postupak ne može da se pokrene ako protekne jedna godina od dana kada je prekršaj učinjen, za prekršaje iz oblasti carinskog, spoljnotrgovinskog, deviznog poslovanja, javnih prihoda i finansija, prometa roba i usluga, životne sredine i vazdušnog saobraćaja, može posebnim zakonom da se propiše duži rok zastarelosti gonjenja.

U konkretnom predmetu okrivljenima se na teret stavlja izvršenje prekršaja iz odredbe člana 121. stav 1. tačka 2. u vezi stava 2. Zakona o javnim nabavkama („Službeni glasnik RS“ br. 116/08), kojom je propisano da će se novčanom kaznom od 100.000,00 do 1.000.000,00 dinara kazniti za prekršaj naručilac ako zaključi ugovor suprotno načelu jednakosti ponuđača (član 11).

Prema oceni Vrhovnog kasacionog suda, neosnovano se navodima zahteva za zaštitu zakonitosti ukazuje na to, da je pobijana presuda doneta uz bitne povrede odredaba prekršajnog postupka iz odredbe člana 234. stav 2. u vezi člana 216. stav 1. tačka 6. i člana 76. stav 1. Zakona o prekršajima. Takođe su neosnovani navodi zahteva prema kojima je pri odlučivanju o zastarelosti prekršajnog postupka u konkretnom slučaju trebalo primeniti odredbe člana 104. stav 2. Zakona o budžetskom sistemu („Službeni glasnik RS“ br. 54/09...101/11). Ovo stoga, što je prekršajni postupak protiv okrivljenih vođen zbog prekršaja iz člana 121. stav 1. tačka 2. u vezi stava 2. Zakona o javnim nabavkama, a ne zbog prekršaja iz Zakona o budžetskom sistemu. Kako Zakonom o javnim nabavkama nisu predviđeni drugi rokovi za pokretanje i vođenje prekršajnog postupka, a što je uslov iz odredbe člana 76. stav 5. Zakona o prekršajima, to, po nalaženju Vrhovnog kasascionog suda, drugačiji navodi zahteva za zaštitu zakonitosti Republičkog javnog tužioca nisu osnovani.

Sa iznetih razloga, Vrhovni kasacioni sud je, na osnovu odredbe člana 266. stav 2. Zakona o prekršajima, odlučio kao u izreci presude.

PRESUĐENO U VRHOVNOM KASACIONOM SUDU

dana 05.12.2014. godine, Przz 40/2014

Zapisničar                                                                                                                          Predsednik veća – sudija

Vesna Mraković,s.r.                                                                                                        Olga Đuričić,s.r.