Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, blagovremeno je izjavio reviziju tuženi VV iz ..., zbog pogrešne primene materijalnog prava.

Ispitujući pobijanu presudu na osnovu člana 408. Zakona o parničnom postupku – ZPP („Službeni glasnik Republike Srbije“ broj 72/11...55/14) Vrhovni kasacioni sud je našao da je revizija osnovana.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju tužilja i tuženi BB, bili su u braku od 1972. godine do 2017. godine kada je njihov brak razveden. Zajedničkim sredstvima i radom sa udelima od po 50% za vreme trajanja bračne zajednice sagradili su, bez odobrenja porodičnu stambenu zgradu – kuću za odmor na kp. br. .../... KO ..., koja parcela je očevina tuženih, koji su rođena braća. KP. br. ... KO ... imala je prvobitno povrišinu 30 ari 05 m2 i od 1948. godine kao vlasnik iste bio je upisan otac tuženih sada pok. DD. Na osnovu ostavinskog rešenja O br. 321/07 od 15.05.2007. godine na kp. br. ... upisani su DD potomci: ĐĐ 1/7, BB 2/7, VV 2/7 i GG 2/7. Na osnovu ugovora Ov. 3 br. .../... od 26.07.2012. godine briše se ĐĐ, a upisuje VV sa udelom 3/7. Tuženi su izvršili sporazumno, usmenu fizičku deobu katastarske parcele broj ... KO ... devedesetih godina prošlog veka, prema kojoj je u toku 2012. godine geometar izvršio merenje i omeđavanje, sačinio skicu prema dogovoru braće i svako je koristio svoj realni deo prema usmenoj deobi neometan od drugih. Na rednom broju spiska promena 10/2013 izvršena je deoba kp ... ukupne površine 30 ari 05 m2 i nastale su četiri novoformirane parcele: kp.br. .../... pašnjak površine 8 ari 27 m2, kp.br. .../... pašnjak površine 9 ari 04 m2, kp. br. .../... pašnjak površine 7 ari 79 m2 i kp.br. .../... pašnjak površine 4 ara 95 m2 koje su i dalje u suvlasništvu tuženih BB i GG po 2/7, a VV 3/7, koji su u navedenim udelima u katastarskom operatu upisani kao suvlasnici. Kuća za odmor je sagrađena na kp. .../..., delu parcele koji je deobom pripao tuženom BB. Tuženi BB je priznao tužbeni zahtev. Pravnosnažnim delom presude prvostepenog suda P 3013/17 od 28.03.2018. godine usvojen je tužbeni zahtev tužilje u odnosu na tužene i utvrđeno da tužilja ima pravo vanknjižne svojne sa udelom od ½ na porodičnoj stambenoj zgradi površine u osnovi sa terasama 70 m2, sagrađenoj na kp. .../... KO ..., što tužilji daje aktivnu legitimaciju u ovoj parnici u odnosu na sve tužene, a tuženi su upisani kao suvlasnici parcele na kojoj je kuća sagrađena zbog čega su isti pasivno legitimisani u ovoj parnici.

Polazeći od tako utvrđenog činjeničnog stanja nižestepeni sudovi su zaključili da je vanknjižni objekat – kuća za odmor (suvlasništvo tužilje i tuženog BB) sagrađena na kp. br. .../... KO ... – delu kat.parcele koji je usmenom deobom pripao BB, bivšem suprugu tužilje koji je tužilji priznao tužbeni zahtev, pa su primenom člana 3. stava 1. Zakona o prometu nepokretnosti usvojili tužbeni zahtev tužilje, utvrđujući da tužilja ima pravo svojine sa udelom od ½ na predmetnoj katastarskoj parceli.

Vrhovni kasacioni sud nalazi da se revizijom tuženog VV osnovano ukazuje da je usled pogrešne primene materijalnog prava činjenično stanje ostalo nepotpuno utvrđeno.

Odredbom člana 3. stav 1. Zakona o prometu nepokretnosti propisano je da se prenosom prava svojine na zgradi, odnosno drugom građevinskom objektu istovremeno prenosi i pravo svojine na zemljištu na kome se zgrada nalazi, kao i na zemljištu koje služi za redovnu upotrebu zgrade.

Nižestepeni sudovi su utvrdili da su tuženi izvršili sporazumnu usmenu fizičku deobu kp. br. ... KO ..., ukupne površine 30 ari 05 m2, te da su spiskom promena 10/2013 nastale četiri napred navedene novoformirane katastarske parcele, koje su i dalje u suvlasništvu tuženih i to BB i GG sa po 2/7, a VV 3/7, na kojima su tuženi upisani kao suvlasnici, a da je kuća za odmor sagrađena na kp. br. .../... – delu katastarske parcele koji je deobom pripao tuženom BB.

Iz navedenog proizilazi da je ostalo neutvrđeno da li je cela kp. br. .../... pripala tuženom BB ili mu je pripao deo iste i u kojoj površini, merama i granicama (obzirom da je navedeno da je geometar izvršio omeđavanje dobijenih realnih delova koje tuženici koriste od usmene fizičke deobe) a tužilji je priznato pravo svojine na ½ cele kp. .../....

Nižestepeni sudovi se pri odlučivanju pozivaju na odredbu člana 3. stav 1. Zakona o prometu nepokretnosti, a da pritom nisu utvrdili ispunjenost uslova za primenu istog. Ovo sa razloga što je navedenom odredbom propisano da se prenosom prava svojine na zgradi, odnosno drugom građevinskom objektu istovremeno prenosi pravo svojine na zemljištu na kome se zgrada nalazi, kao i na zemljištu koje služi za redovnu upotrebu zgrade, a sudovi nisu utvrdili ni naveli površinu zemljišta na kojoj se zgrada nalazi ni površinu zemljišta koje služi za redovnu upotrebu, ne utvrđujući ni da li se navedena odredba može primeniti i u slučaju kada je u pitanju vanknjižni objekat.

Sa iznetih razloga, Vrhovni kasacioni sud je usvojio reviziju tuženog VV, ukinuo nižestepene presude i predmet vratio na ponovno suđenje prvostepenom sudu, koji će imajući u vidu primedbe izložene u ovom rešenju, u ponovnom postupku otkloniti ukazane nedostatke i doneti pravilnu i zakonitu odluku.

Nižestepene presude su ukinute u odnosu na sve tuženike, iako je reviziju izjavio samo tuženi VV (u postupku je pravilno utvrđena pasivna legitimacija tuženih i date razloge u tom delu prihvata i ovaj sud), jer je reč o jedinstvenim suparničarima na strani tuženih u smislu odredbe člana 210. Zakona o parničnom postupku.

Ukinuta je i odluka o troškovima parničnog postupka, jer ista zavisi od konačnog ishoda parnice.

Na osnovu člana 416. stav 2. ZPP odlučeno je kao u izreci rešenja.

Predsednik veća-sudija,

Slađana Nakić Momirović, s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić