.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev 2581/2022
20.10.2022. godina
Beograd
Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Marine Milanović, predsednika veća, Vesne Stanković, Jelene Ivanović, Katarine Manojlović Andrić i Branke Dražić, članova veća, u parnici tužilje AA iz ..., koju zastupa Petar Jovčić, advokat iz ..., protiv tuženog Grada Vranja, čiji je zakonski zastupnik Gradsko javno pravobranilaštvo u Vranju, radi naknade štete, odlučujući o reviziji tužilje izjavljenoj protiv presude Višeg suda u Vranju Gž 711/20 od 23.03.2021. godine, u sednici veća održanoj dana 20.10.2022. godine, doneo je
R E Š E NJ E
NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o reviziji tužene izjavljenoj protiv presude Višeg suda u Vranju Gž 711/20 od 23.03.2021. godine, kao izuzetno dozvoljenoj.
ODBACUJE SE, kao nedozvoljena, revizija tužilje izjavljena protiv presude Višeg suda u Vranju Gž 711/20 od 23.03.2021. godine.
ODBIJA SE kao neosnovan zahtev tužilje za naknadu troškova revizijskog postupka.
O b r a z l o ž e nj e
Prvim stavom izreke presude Osnovnog suda u Vranju P 687/19 od 30.01.2020. godine obavezan je tuženi da tužilji isplati na ime naknade nematerijalne štete na ime pretrpljenih fizičkih bolova iznos od 20.000,00 dinara i na ime pretrpljenog straha iznos od 20.000,00 dinara, sve sa zakonskom zateznom kamatom od 30.01.2020. godine, kao dana presuđenja do isplate. Drugim stavom izreke odbijen je kao neosnovan tužbeni zahtev kojim je traženo obavezivanje tuženog na isplatu iznosa naknade štete po osnovu pretrpljenih fizičkih bolova od 20.000,00 dinara, na ime pretrpljenog straha 20.000,00 dinara i za traženu zakonsku zateznu kamatu na odbijene iznose. Trećim stavom izreke odbijen je kao neosnovan tužbeni zahtev kojim je traženo da sud obaveže tuženog da tužilji na ime naknade namaterijalne štete zbog naruženosti isplati iznos od 10.000,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od presuđenja do isplate. Četvrtim stavom izreke obavezan je tuženi da tužilji na ime troškova parničnog postupka isplati iznos od 25.400,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od izvršnosti presude do isplate.
Prvim stavom izreke presude Višeg suda u Vranju Gž 711/20 od 23.03.2021. godine delimično je odbijena kao neosnovana žalba tužilje i presuda Osnovnog suda u Vranju P 687/19 od 30.01.2020. godine potvrđena je u delu drugog stava izreke kojim je odbijen tužbeni zahtev za naknadu nematerijalne štete po osnovu pretrpljenog straha za iznose do 20.000,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom, kao i u trećem i četvrtom stavu izreke. Drugim stavom izreke preinačena je presuda Osnovnog suda u Vranju P 687/19 od 30.01.2020. godine u delu drugog stava izreke kojim je odbijen tužbeni zahtev za iznos naknade nematerijalne štete zbog pretrpljenih fizičkih bolova utoliko što je tuženi obavezan da tužilji na ime naknade nematrijalne štete po osnovu pretrpljenih fizičkih bolova usled ujeda psa lutalice, pored iznosa od 20.000,00 dinara dosuđenog prvim stavom izreke, isplati još 10.000,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom do 30.01.2020. godine, kao dana presuđenja do isplate. Trećim stavom izreke obavezan je tuženi da na ime troškova drugostepenog postupka tužilji isplati iznos od 12.000,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od izvršnosti odluke do isplate.
Protiv pravnosnažnog drugostepenog rešenja tužilja je blagovremeno izjavila reviziju shodno članu 404. ZPP, predlažući da se ista smatra izuzetno dozvoljenom.
Po oceni Vrhovnog kasacionog suda nisu ispunjeni zakonski uslovi iz člana 404. stav 1. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“ broj 72/11...18/20) za odlučivanje o reviziji tužilje kao izuzetno dozvoljenoj. U ovom slučaju nisu ispunjeni uslovi za postupanje po izjavljenoj reviziji kao izuzetno dozvoljenoj zbog potrebe ujednačavanja sudske prakse, jer je bez uticaja pozivanje tužilja na odstupanje u iznosu odmerene visine dosuđene naknade štete u jednoj presudi, pošto odluke suda zavise od konkretno utvrđenog činjeničnog stanja.
Sa iznetih razloga odlučeno je kao u prvom stavu izreke.
Vrhovni kasacioni sud je ispitao dozvoljenost izjavljene revizije u smislu člana 410. stav 2. tačka 5. u vezi sa članom 479. stav 6. ZPP, pa je ocenio da revizija nije dozvoljena.
Odredbom člana 468. stav 1. i 4. ZPP propisano je da se sporovima male vrednosti smatraju sporovi u kojima se tužbeni zahtev odnosi na potraživanje u novcu koje ne prelazi dinarsku protivvrednost iznosa od 3.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe, kao i sporovi u kojima predmet tužbenog zahteva nije novčani iznos, a vrednost spora koji je tužilja u tužbi navela ne prelazi iznos iz prvog stava ovog člana (član 33. stav 2. ZPP). Odredbom člana 479. stav 6. ZPP propisano je da protiv odluke drugostepenog suda kojom je odlučeno u sporu male vrednosti revizija nije dozvoljena.
Tužbom radi naknade štete podnetom dana 18.04.2019. godine tužilja je naknadu nematerijalne štete tražila u iznosu od 50.000,00 dinara, saglasno čemuje ovaj postupak vođen po pravilima za spor male vrednosti.
Kako je pobijanom drugostepenom presudom odlučeno u sporu male vrednosti u kome je prema članu 479. stav 6. ZPP isključeno prvo na izjavljivanje revizije, to je primenom člana 413. ZPP ista odbačena kao nedozvoljena drugim stavom izreke ovog rešenja.
Imajući u vidu odluke sadržane u prvom i drugom stavu izreke ovog rešenja, shodno članu 165. stav 1. ZPP, trećim stavom izreke odbijen je kao neosnovan zahtev tužilje za naknadu troškova revizijskog postupka.
Predsednik veća-sudija
Marina Milanović,s.r.
Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Marina Antonić
