Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž2 223/16 od 01.04.2016. godine, odbijene su kao neosnovane žalbe parničnih stranaka i potvrđena prvostepena presuda u stavu prvom, trećem, šest

om i osmom izreke. Preinačena je prvostepena presuda u stavu četvrtom izreke, tako što je obavezan tuženi da na ime svog doprinosa za izdržavanje mal. BB plaća mesečno još 5% od zarade koju ostvaruje kod Preduzeća ''GG'', umanjene za poreze i doprinose za obavezno socijalno osiguranje počev od 22.09.2015. godine kao dana podnošenja tužbe pa ubuduće dok za to postoje zakonski uslovi na račun zakonske zastupnice tužioca, s tim što će dospele rate platiti odjednom u roku od 15 dana od dana dostavljanja presude, a naredne prilikom isplate zarade, dok je u preostalom delu tužbeni zahtev tužioca preko dosuđenih 25% a do traženih 30%, za još 5% od zarade koju tuženi ostvaruje, odbijen kao neosnovan. Obavezan je tuženi da tužiocima naknadi troškove drugostepenog postupka u iznosu od 38.250,00 dinara.

Protiv pravnosnažne drugostepene presude tuženi je blagovremeno izjavio reviziju zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava.

Ispitujući pobijanu presudu u smislu člana 408. Zakona o parničnom postupku (''Službeni glasnik RS'' br. 72/11, 55/14), u vezi sa članom 202. Porodičnog zakona, Vrhovni kasacioni sud je utvrdio da revizija tuženog nije osnovana.

U postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka propisana odredbom člana 374. stav 2. tačka 2. Zakona o parničnom postupku, na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju, mal. BB koji je rođen ... godine, začet je u periodu kada su njegova majka, ovde tužilja i tuženi bili u emotivnoj i intimnoj vezi. Iz nalaza i mišljenja DNK Centra za genetiku u Beogradu utvrđeno je da je 99,99999998% verovatnoće da je tužilac biološki otac mal. BB koji rezultat se smatra potvrdom očinstva. U toku postupka tužilja i tuženi su postigli sporazum o načinu održavanja ličnih odnosa tuženog sa maloletnim detetom, koji je uz saglasnost Centra za socijalni rad poveren majci, ovde tužilji na samostalno vršenje roditeljskog prava. Tužilja (rođena ... godine) je nezaposlena, živi u domaćinstvu sa svojim roditeljima, ima još jedno maloletno dete, sina DD rođenog ... godine iz ranije vanbračne veze nad kojim ona i njegov otac zajednički vrše roditeljsko pravo, prima roditeljski dodatak samo za mal. BB u iznosu od 6.000,00 dinara, ne poseduje nepokretnu imovinu, a u izdržavanju mal.dece joj pomažu roditelji (otac kao penzioner ostvaruje mesečnu penziju u iznosu od 37.000,00 dinara, a majka je domaćica). Mesečne potrebe mal. BB se mogu zadovoljiti sa iznosom od 23.000,00 dinara. Tuženi je kao tehničar zaposlen u ''GG'' i ostvaruje mesečnu zaradu od 58.242,44 dinara, sa suprugom, koja je nezaposlena i majkom, koja kao penzioner ostvaruje mesečnu penziju od 10.000,00 dinara, živi u kući koja je njegovo vlasništvo, a iz braka sa suprugom (u braku su od 1996.godine) nema dece.

Polazeći od ovako utvrđenog činjeničnog stanja, pravilno su nižestepeni sudovi usvojili tužbeni zahtev i utvrdili da je tuženi biološki otac mal. BB, maloletno dete poverili majci na samostalno vršenje roditeljskog prava, istovremeno uredivši i način održavanja ličnih odnosa deteta sa ocem, kao roditeljem sa kojim dete ne živi i obavezali tuženog da doprinosi izdržavanju deteta u odgovarajućem procentu.

Odredbom člana 59. stav 1. i 2. Porodičnog zakona, propisano je da dete ima pravo da zna ko su mu roditelji i da to pravo može biti ograničeno samo ovim zakonom. Odredbom člana 45. stav 4. Porodičnog zakona, propisano je da se ocem deteta koje je rođeno van braka smatra muškarac čiji je očinstvo utvrđeno priznanjem, odnosno čije je očinstvo utvrđeno pravnosnažnom sudskom presudom.

Imajući u vidu da je maloletni BB (rođen ... godine) začet u periodu kada su njegova majka, ovde tužilja i tuženi bili u emotivnoj i intimnoj vezi i da je na osnovu analize DNK materijala izvršene od strane nadležne zdravstvene ustanove – DNK Centra za genetiku, utvrđeno da verovatnoća da je VV biološki otac mal. BB iznosi 99.99999998%, to je po oceni Vrhovnog kasacionog suda pravilan zaključak nižestepenih sudova da je tuženi biološki otac mal. BB.

Suprotno navodima revizije tuženog kojima se ukazuje da nije u mogućnosti da prirodnim putem začne dete, s obzirom da se sa svojom suprugom duži niz godina leči od steriliteta, zaključak o osnovanosti tužbenog zahteva zasnovan je na nalazu i mišljenju DNK Centra za genetiku u Beogradu o utvrđenoj verovatnoći od 99,99999998% da je tuženi biološki otac mal. tužioca, koji rezultat se smatra potvrdom očinstva, posebno kod činjenice što je sud uvidom u medicinsku dokumentaciju nesumnjivo utvrdio da nije isključena mogućnost da tuženi zbog svog zdravstvenog stanja začne dete, već da je ta mogućnost samo smanjena.

Odlučujući o visini doprinosa za izdržavanje mal. BB pravilno je drugostepeni sud, primenom članova 160. i 162. Porodičnog zakona, vodeći računa o njegovim potrebama kao poverioca izdržavanja, sa jedne strane čije se mesečne potrebe, imajući u vidu uobičajene potrebe deteta tog uzrasta, mogu zadovoljiti iznosom od 23.000,00 dinara, a sa druge strane mogućnostima tuženog, kao dužnika izdržavanja, koji ostvaruje mesečnu zaradu od 58.242,44 dinara i koji pored mesečnih troškova ishrane i stanovanja ima obavezu izdržavanja prema nezaposlenoj supruzi i majci koja živi od poljoprivredne penzije u iznosu od 10.000,00 dinara mesečno, zaključio da je tuženi u mogućnosti da doprinosi izdržavanju maloletnog deteta u ukupnom iznosu od 25% od zarade koju ostvaruje, dok će preostali iznos za izdržavanje obezbediti majka, koja je kao roditelj, iako je nezaposlena i ima obavezu izdržavanja još jednog mal.deteta (rođenog ... godine), takođe u obavezi da pored zadovoljavanja detetovih potreba svakodnevnom brigom i radom, što se takođe uračunava u njen doprinos, i finansijski doprinosi izdržavanju svog deteta.

Na pravilnost pobijane odluke nisu od uticaja navodi revizije tuženog da zbog visine svojih prihoda i obaveze izdržavanja svoje supruge i majke koja prima penziju od 10.000,00 dinara, nije u mogućnosti da doprinosi izdržavanju maloletnog deteta u dosuđenom procentu, s obzirom da tuženi tokom postupka nije osporio da je dobrog zdravstvenog stanja i da je sposoban za rad, te da, kao i njegova supruga, ima mogućnost da drugim radnim angažovanjem, s obzirom da obrađuje oko 2 ha zemljišta, a da je vlasnik preko 5 ha zemljišta, ostvaruje dodatne prihode, i na taj način učestvuje u izdržavanju mal. BB u visini koja je, i po oceni Vrhovnog kasacionog suda, određena u skladu sa kriterijumima propisanim odredbom člana 160. Porodičnog zakona, saglasno mogućnostima dužnika izdržavanja, bez ugrožavanja njegove egzistencije i članova njegovog porodičnog domaćinstva, iz kojih razloga se neosnovano revizijom ukazuje na pogrešnu primenu materijalnog prava.

Kako se ni ostalim navodima revizije ne dovodi u sumnju pravilnost i zakonitost pobijane odluke, Vrhovni kasacioni sud je na osnovu odredbe člana 414. stav 1. Zakona o parničnom postupku odlučio kao u izreci.

Predsednik veća - sudija

Jasminka Stanojević,s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić