U IME NARODA

Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Branislave Apostolović, predsednika veća, Zorane Delibašić i Branislava Bosiljkovića, članova veća, u parnici tužilje Autonomne Pokrajina Vojvodina, Uprava za zajedničke poslove Pokrajinskih organa, sa sedištem u Novom Sadu, koju zastupa Pokrajinsko pravobranilaštvo Vojvodine, protiv tužene AA iz ..., koju zastupa Milica Milaš, advokat iz ..., radi raskida ugovora i predaju u državinu, odlučujući o reviziji tužilje izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Novom Sadu Gž br.2506/18 od 21.06.2018. godine, u sednici veća održanoj dana 21.11.2019. godine, doneo je

P R E S U D U

ODBIJA SE kao neosnovana revizija tužilje izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Novom Sadu Gž br.2506/18 od 21.06.2018. godine.

ODBIJA SE kao neosnovan zahtev tužilje za naknadu troškova revizijskog postupka u iznosu od 33.000,00 dinara.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Osnovnog suda u Novom Sadu P br.4729/2017 od 28.02.2018. godine, raskinut je ugovor o otkupu zaključen dana 26.06.1995. godine pod Ov1 .../... i obavezana je tužena da stan u Novom Sadu u ulici .... broj ..., broj stana ..., površine 83 m2, upisan u LN br. ... KO ..., preda tužilji slobodan od lica i stvari u državinu, kao i da joj naknadi troškove parničnog postupka u iznosu od 36.000,00 dinara.

Presudom Apelacionog suda u Novom Sadu Gž br.2506/18 od 21.06.2018. godine, žalba tužene je usvojena i presuda Osnovnog suda u Novom Sadu P br.4729/2017 od 28.02.2018. godine je preinačena tako što je odbijen tužbeni zahtev kojim je traženo da se raskine ugovor o otkupu stana i da se obaveže tužena da stan ispražnjen od lica i stvari preda u državinu tužilji (bliže oznake stana navedene su u izreci prvostepene presude). Tužilja je obavezana da tuženoj na ime troškova parničnog postupka isplati iznos od 43.150,00 dinara, a na ime troškova drugostepenog postupka još iznos od 15.800,00 dinara.

Blagovremeno izjavljenom revizijom tužilja pobija drugostepenu presudu zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava pozivajući se na odredbu člana 403. stav 2. tačka 2. Zakona o parničnom postupku - ZPP („Sl. glasnik RS“, br.72/11...55/14). Troškove postupka je tražila i opredelila po vrsti i visini.

Ispitujući drugostepenu presudu u okviru ovlašćenja iz člana 408. ZPP, Vrhovni kasacioni sud je utvrdio da revizija nije osnovana.

U sprovedenom postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP, na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti.

Nisu osnovani revizijski navodi o počinjenoj bitnoj povredi odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 7. u vezi sa članom 386. stav 3. ZPP, jer prema odredbi člana 192. stav 4. ZPP, sud nije vezan pravnim osnovom navedenim u tužbi, a prema stavu 3. člana 386. ZPP, na pravilnu primenu materijalnog prava pazi po službenoj dužnosti.

Činjenično stanje u postupku nije bilo sporno pa je drugostepeni sud postupao u okviru ovlašćenja iz člana 394. stav 1. tačka 4. ZPP, kada je na potpuno i pravilno utvrđeno činjenično stanje drugačije primenio materijalno pravo, zbog čega nije počinjena ni bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 1. u vezi sa članom 383. stav 3. ZPP.

U ovom postupku radi donošenja drugostepene odluke nije bilo nužno držati glavnu raspravu pred drugostepenim sudom kao što je to pravilno zaključio i drugostepeni sud.

Ostale povrede postupka na koje se tužilja poziva odnose se na povrede učinjene u prvostepenom postupku koje saglasno članu 407. ZPP ne mogu biti revizijski razlog.

Prema činjeničnom stanju utvrđenom u postupku koji je prethodio donošenju pobijane presude tužilja je sa ocem tužene BB, 26.06.1995. godine zaključila ugovor o otkupu trosobnog stana broj ... na četvrtom spratu površine 80,22 m2, u ul. ... broj ..., u ... . Otkupna cena stana iznosila je 9.996 dinara i ugovorom je predviđeno da se isplaćuje u celini, a da se ugovor smatra raskinutim ukoliko se ne izvrši isplata u roku od tri dana od potpisivanja ugovora. Ugovor sadrži odredbu o saglasnosti prodavca da se kupac može upisati u javne knjige kao vlasnik stana na osnovu ugovora i isprave izdate od strane prodavca da je ugovorena cena stana isplaćena u celini. Rešenjem RGZ - Službe za katastar nepokretnosti od 04.12.2012. godine izvršen je upis prava javne svojine na predmetnom stanu u korist tužilje.

Tužena živi u stanu povodom koga se vodi spor od 1981. godine, a sada ga koristi sa dvoje dece. Pravnosnažnim rešenjem Opštinskog suda u Novom Sadu O br. .../... od 21.10.2005. godine, na stanu, kao vangruntovnom vlasništvu pok. BB, preminulog 19.01.2002. godine, oca tužene, za naslednike su oglašeni tužena i njena majka VV sa po ½ dela. Rešenjem o nasleđivanju Osnovnog suda u Novom Sadu O br. .../... od 22.04.2013. godine, raspravljena je zaostavština majke tužene, pa je tužena postala po osnovu nasleđa isključivi vlasnik stana.

Polazeći od odredaba 2, 20, 33. i 37. Zakona o osnovama svojinskopravnih odnosa, prvostepeni sud je usvojio tužbeni zahtev sa obrazloženjem da otac tužene nije ispunio svoju ugovornu obavezu, zbog čega je ugovor raskinut, pa je otpao pravni osnov za dalje korišćenje stana tužene i članova njenog porodičnog domaćinstva.

Drugostepeni sud nije prihvatio pravne razloge koje je dao prvostepeni sud pozivajući se na odredbu člana 28. stav 2. istog zakona, zaključivši da je tužena po osnovu održaja postala vlasnik stana.

Pravno obrazloženje drugostepenog suda prihvata i revizijski sud. Otac tužene postao je zakonit i savestan držalac stana, zaključenjem ugovora o otkupu stana 26.06.1995. godine. On je preminuo 2002. godine, pa su u njegova prava i obaveze stupile njegova supruga i ovde tužena, tako da se vreme za održaj uračunava saglasno članu 29. Državina je zakonita jer se zasniva na punovažnom pravnom poslu, ugovoru o otkupu stana, a tužilja je savesna saglasno članu 72. stav 2. i članu 28. stav 5. ZOSPO jer nije znala niti mogla znati da li je otkupna cena stana isplaćena u celini ili ne.

Saglasno članu 72. stav 3. ZOSPO i članu 28. stav 5. ZOSPO savesnost tužene se pretpostavlja, pa je na tužilji teret dokazivanja da je tužena znala, odnosno morala znati da njen otac nije isplatio otkupnu cenu stana.

Ugovor o otkupu stana zaključen je 1995. godine pa je rok, kao uslov za sticanje svojine održajem za zakonitu i savesnu državinu, istekao 26.06.2005. godine, zbog čega je bez uticaja činjenica da se tužilja kao nosilac prava javne svojine na stanu uknjižila 04.12.2012. godine.

Na osnovu izloženog kako se ostalim revizijskim navodima pravilnost i zakonitost drugostepene presude ne dovodi u sumnju, Vrhovni kasacioni sud je primenom člana 414. stav 1. ZPP, doneo odluku kao u izreci presude.

Odluka o troškovima postupka doneta je primenom člana 165. stav 2. u vezi sa članom 154. ZPP, prema postignutom uspehu revidenta u revizijskom postupku.

Predsednik veća - sudija

Branislava Apostolović,s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić