.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev2 1180/2022
08.02.2023. godina
Beograd
Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: Dobrile Strajina, predsednika veća, Gordane Komnenić, Dragane Mirosavljević, Zorana Hadžića i Vesne Subić, članova veća, u parnici iz radnog odnosa tužilje AA iz ..., čiji je punomoćnik Predrag Guberinić, advokat iz ..., protiv tuženog KBC „Dr Dragiša Mišović – Dedinje“, sa sedištem u Beogradu, koga zastupa Državno pravobranilaštvo sa sedištem u Beogradu, radi naknade štete, odlučujući o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 3177/21 od 01.10.2021. godine, u sednici veća održanoj dana 08.02.2023. godine, doneo je
R E Š E NJ E
NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 3177/21 od 01.10.2021. godine, kao izuzetno dozvoljenoj.
ODBACUJE SE kao nedozvoljena revizija tuženog izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 3177/21 od 01.10.2021. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Prvog osnovnog suda u Beogradu P1 3302/19 od 17.03.2021. godine, stavom prvim izreke, obavezan je tuženi da tužilji, na ime manje isplaćene zarade za period od oktobra 2016. godine zaključno sa januarom 2019. godine, isplati pojedinačno opredeljene novčane iznose sa zakonskom zateznom kamatom na svaki pojedinačni iznos, kao u njegovom sadržaju, kao i da na navedene iznose u korist tužilje uplati PIO doprinose kod nadležnog RF PIO. Stavom drugim izreke, odbijen je kao neosnovan tužbeni zahtev tužilje da se obaveže tuženi da joj na ime manje isplaćene zarade za period od avgusta 2015. godine zaključno sa septembrom 2016. godine isplati pojedinačno opredeljene novčane iznose sa zakonskom zateznom kamatom na svaki pojedinačni iznos, kao u njegovom sadržaju, kao i da na navedene iznose u korist tužilje uplati PIO doprinose nadležnom RF PIO. Stavom trećim izreke, obavezan je tuženi da tužilji na ime troškova parničnog postupka isplati 54.000,00 dinara.
Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž1 3177/21 od 01.10.2021. godine, odbijena je kao neosnovana žalba tuženog, potvrđena prvostepena presuda u stavu jedan i tri izreke i odbijen zahtev tuženog za naknadu troškova postupka po žalbi.
Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tuženi je, na osnovu člana 404. ZPP, blagovremeno izjavio reviziju zbog bitnih povreda odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava.
Revizija predviđena navedenom odredbom može se izjaviti samo zbog pogrešne primene materijalnog prava. Zato su navodi revidenta o učinjenim bitnim povredama odredaba parničnog postupka irelevantni za ocenu dozvoljenosti posebne revizije tuženog.
U ovom sporu tužilja traži da se tuženi obaveže na isplatu razlike između isplaćene i minimalne zarade. Nižestepeni sudovi su odluku o osnovanosti tužiljinog zahteva doneli primenom odredbe člana 2. stav 2. i člana 111. Zakona o radu, o pravu na minimalnu zaradu koja pripada svim zaposlenima bez obzira na to ko je njihov poslodavac, kao zakonski minimum kojim se obezbeđuje zaštita i zadovoljavaju egzistencijalne i socijalne potrebe. O pravu na minimalnu zaradu zaposlenih u javnim službama, na koje se primenjuje Zakon o platama u državnim organima i javnim službama, izjašnjavao se i Ustavni sud u postupku po ustavnoj žalbi (odluka Už 8873/2014 od 29.09.2016. godine).
Sledstveno izloženom, po oceni Vrhovnog kasacionog suda, u ovom sporu nema mesta odlučivanju o posebnoj reviziji tuženog u smislu člana 404. stav 1. ZPP, ni radi novog tumačenja prava, a ni u cilju ujednačavanja sudske prakse – rešenja drugostepenog suda priložena uz reviziju, kojima su ukinute prvostepene presude donete u istovetnim činjenično-pravnim sporovima, nisu potvrda neujednačene sudske prakse.
Iz navedenih razloga, na osnovu člana 404. stav 2. ZPP, odlučeno je kao u prvom stavu izreke.
O dozvoljenosti revizije u sporovima o novčanim potraživanjima iz radnog odnosa odlučuje se na osnovu člana 403. stav 3. ZPP, prema vrednosti predmeta spora pobijanog dela. U ovom slučaju vrednost predmeta spora pobijanog dela iznosi 150.775,57 dinara i očigledno je niža od dinarske protivvrednosti od 40.000 evra po srednjem kursu Narodne banke Srbije na dan podnošenja tužbe, merodavne za dozvoljenost revizije u smislu navedene odredbe.
Stoga je, na osnovu člana 410. stav 2. tačka 5. i člana 413. ZPP odlučeno kao u drugom stavu izreke.
Predsednik veća - sudija
Dobrila Strajina,s.r.
Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Marina Antonić
