.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI SUD
Rev2 1246/2025
28.05.2025. godina
Beograd
Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija: Vesne Subić, predsednika veća, Jelice Bojanić Kerkez, Radoslave Mađarov, Zorice Bulajić i Irene Vuković, članova veća, u parnici iz radnog odnosa tužilaca AA iz ..., BB iz ..., VV iz ..., GG iz ..., DD iz ..., ĐĐ iz ..., EE iz ..., ŽŽ iz ... i ZZ iz ..., čiji je zajednički punomoćnik Aleksandar Marinković, advokat iz ..., protiv tuženog „Elektroprivreda Srbije“ a.d. Beograd, čiji je punomoćnik Sabahudin Tahirović, advokat iz ..., radi utvrđenja ništavosti odredbe aneksa ugovora o radu, odlučujući o reviziji tužilaca izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 2396/24 od 08.10.2024. godine, u sednici održanoj 28.05.2025. godine, doneo je
R E Š E NJ E
NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o posebnoj reviziji tužilaca izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 2396/24 od 08.10.2024. godine.
ODBACUJE SE, kao nedozvoljena, revizija tužilaca izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 2396/24 od 08.10.2024. godine.
ODBIJA SE, kao neosnovan, zahtev tuženog za naknadu troškova revizijskog postupka.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž1 2396/24 od 08.10.2024. godine, stavom prim izreke, odbijena je kao neosnovana žalba tužilaca i potvrđena presuda Prvog osnovnog suda u Beogradu P1 212/21 od 26.02.2024. godine, kojom su odbijeni tužbeni zahtevi tužilaca da se utvrdi da je ništava odredba člana 4. Aneksa ugovora o radu koje su tužioci zaključili u periodu od 03. – 06.02.2015. godine, u delu kojim je navedeno da se osnovna zarada zaposlenog određuje na osnovu pojedinačno navedenih koeficijenta posla, zaključenih između Privrednog društva za proizvodnju, preradu i transport uglja „Rudarski basen Kolubara“ d.o.o. Lazarevac, kao pravnog prethodnika tuženog AD „Elektroprivreda Srbije“ Beograd i svakog tužioca pojedinačno, zbog povrede prava na jednaku zaradu za isti rad i rad iste vrednosti i zbog povrede zabrane diskriminacije, te odlučeno da svaka stranka snosi svoje parnične troškove. Stavom drugim izreke, odbijen je kao neosnovan zahtev tužilaca za naknadu troškova drugostepenog postupka.
Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tužioci su izjavili blagovremenu reviziju, zbog pogrešne primene materijalnog prava, pozivajući se na odredbu člana 404. Zakona o parničnom postupku.
Odredbom člana 404. stav 1. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“ br. 72/11 ... 10/23) - ZPP, propisano je da je revizija izuzetno dozvoljena zbog pogrešne primene materijalnog prava i protiv drugostepene presude koja ne bi mogla da se pobija revizijom, ako je po oceni Vrhovnog suda potrebno da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa ili pravna pitanja u interesu ravnopravnosti građana, radi ujednačavanja sudske prakse, kao i ako je potrebno novo tumačenje prava (posebna revizija).
Pobijana odluka u skladu je sa formiranom praksom Vrhovnog suda po kojoj sporne odredbe aneksa ugovora o radu nisu ništave, pošto su koeficijenti poslova utvrđeni u skladu sa opšim aktima poslodavca - Odlukom o izmenama i dopunama Odluke o sistematizaciji poslova od 16.01.2015. godine, nakon čega je došlo do promene elemenata za utvrđivanje osnovne zarade Odlukom o izmenama i dopunama Odluke o koeficijentima poslova od 30.01.2015. godine. Tužioci su ponude poslodavca za zaključenje aneksa, koje imaju osnov u ovim opštim aktima prihvatili, pa kada su aneksi ugovora o radu zaključeni pre 07.02.2015. godine - kada je stupio na snagu Posebni kolektivni ugovor za Elektroprivredu Srbije, nema mesta retroaktivnoj primeni odredbi tog Kolektivnog ugovora.
Iz navedenih razloga, odluka u stavu prvom izreke doneta je na osnovu člana 404. stav 2. ZPP.
Ispitujući dozvoljenost revizije kao redovne po članu 410. stav 2. tačka 5. ZPP, Vrhovni sud je utvrdio da je revizija nedozvoljena.
U parnicama iz radnih odnosa, revizija je po odredbi člana 441. ZPP uvek dozvoljena u sporovima o zasnivanju, postojanju i prestanku radnog odnosa. Van ovih radnih sporova revizija nije dozvoljena, osim ukoliko se tužba odnosi na novčano potraživanje, kada se primenjuje opšti režim dopuštenosti ovog pravnog leka i tada se o dozvoljenosti revizije odlučuje prema vrednosti predmeta spora u smislu člana 403. stav 3. ZPP.
Predmet spora u ovoj parnici je utvrđenje ništavosti odredbe aneksa ugovora o radu koji su tužioci zaključili sa tuženim i njegovim pravnim prethodnikom, u delu koji se odnosi na koeficijent za određivanje osnovne zarade zaposlenog. Dakle, tužbeni zahtevi tužilaca ne odnosi se na zasnivanje, postojanje i prestanak radnog odnosa, u smislu odredbe člana 441. ZPP, što znači da revizija tužilaca nije dozvoljena.
Iz navedenih razloga, na osnovu člana 413. ZPP, odlučeno je kao u stavu drugom izreke.
Navodi odgovora na reviziju nisu bili nužni za odlučivanje Vrhovnog suda u smislu člana 154. stav 1. ZPP, zbog čega je na osnovu odredbe člana 165. stav 1. ZPP odlučeno kao u trećem stavu izreke.
Predsednik veća – sudija
Vesna Subić, s.r.
Za tačnost otpravka
Zamenik upravitelja pisarnice
Milanka Ranković
