.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI SUD
Rev2 1902/2025
25.06.2025. godina
Beograd
Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija: Branke Dražić, predsednika veća, Marine Milanović, Vesne Mastilović, Ivane Rađenović i Vladislave Milićević, članova veća, u parnici iz radnog odnosa tužioca AA iz ..., čiji je punomoćnik Dejan Antelj, advokat iz ..., protiv tuženog AD „Elektroprivreda Srbije“, Beograd, radi utvrđenja, odlučujući o reviziji tužioca izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 805/25 od 06.03.2025. godine, u sednici održanoj 25.06.2025. godine, doneo je
R E Š E NJ E
NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o reviziji tužioca izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 805/25 od 06.03.2025. godine, kao izuzetno dozvoljenoj.
ODBACUJE SE, kao nedozvoljena, revizija tužioca izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 805/25 od 06.03.2025. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž1 805/25 od 06.03.2025. godine, stavom prvim izreke, odbijena je kao neosnovana žalba tužioca i potvrđena presuda Prvog osnovnog suda u Beogradu P1 2238/24 od 14.11.2024. godine kojom je odbijen kao neosnovan tužbeni zahtev tužioca da se utvrdi da je ništava odredba člana 4. Aneksa Ugovora o radu broj .../.../... od 04.02.2015. godine u delu u kome je navedeno da se osnovna zarada zaposlenog određuje na osnovu koeficijenta posla od 2.281, zaključenog između tužioca i pravnog prethodnika tuženog, zbog povrede prava na jednaku zaradu za isti rad i rad iste vrste i zbog povrede zabrane diskriminacije, te je određeno da svaka stranka snosi svoje troškove. Stavom drugim izreke odbijen je kao neosnovan zahtev tužioca za naknadu troškova postupka po žalbi.
Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, tužilac je blagovremeno izjavio reviziju zbog pogrešne primene materijalnog prava, s tim što je predložio da se revizija smatra izuzetno dozvoljenom, primenom člana 404. ZPP.
Pravnosnažnom presudom odbijen je zahtev tužioca kojim je tražio da se utvrdi ništavost aneksa ugovora o radu bliže navedenog u nižestepenim odlukama, kojim aneksom su izmenjeni ugovori o radu u delu koji se odnosi na koeficijent zarade. Vrhovni sud nalazi da u konkretnom slučaju nisu ispunjeni uslovi za odlučivanje o reviziji kao izuzetno dozvoljenoj, imajući u vidu da materijalno pravo, kao ni pravno shvatanje na kojem je zasnovana pobijana odluka nisu u suprotnosti sa pravnim shvatanjem izraženim kroz odluke Vrhovnog suda, zbog čega ne postoji potreba za razmatranjem pravnih pitanja od opšteg interesa ili u interesu ravnopravnosti građana, kao ni potreba ujednačavanja sudske prakse ili novog tumačenja prava. Ukazivanje u reviziji na drugačije odluke Apelacionog suda u Beogradu i Vrhovnog kasacionog suda, ne ukazuje nužno i na drugačiji pravni stav izražen u toj odluci, jer pravilna primena prava u sporovima sa tužbenim zahtevom kao u ovoj pravnoj stvari, zavisi od utvrđenog činjeničnog stanja.
Kako na osnovu iznetog proizilazi da u konkretnom slučaju nisu ispunjeni uslovi iz člana 404. stav 1. Zakona o parničnom postupku - ZPP („Službeni glasnik RS“ br.72/11... 18/20 i 10/23 - drugi zakon), Vrhovni sud je odlučio kao u stavu prvom izreke.
Ispitujući dozvoljenost revizije u smislu člana 410. stav 2. tačka 5. ZPP, Vrhovni sud je našao da revizija nije dozvoljena.
Tužba u ovoj pravnoj stvari podneta je 15.12.2021. godine. Predmet tužbenog zahteva je da se utvrdi da je ništav aneks ugovora o radu kojim je izmenjen ugovor o radu u delu koji se odnosi na koeficijent zarade.
Odredbom člana 441. Zakona o parničnom postupku, propisano je da je u parnicama iz radnih sporova revizija dozvoljena u sporovima o zasnivanju, postojanju i prestanku radnog odnosa. Van ovih radnih sporova revizija nije dozvoljena, osim ukoliko se tužba ne odnosi na novčano potraživanje, kada se primenjuje opšti režim dopuštenosti ovog pravnog leka, prema vrednosti spora.
Imajući ovo u vidu, kao i da se u konkretnom slučaju ne radi o parnici iz radnog spora u smislu člana 441. Zakona o parničnom postupku (kod kojih je revizija uvek dozvoljena), iako tužilac tužbom traže zaštitu prava iz radnog odnosa, predmet tražene pravne zaštite nije zasnivanje, postojanje ili prestanak radnog odnosa, već da se poništi aneks ugovora o radu kojim je izmenjen deo ugovora o radu koji se odnosi na koeficijent zarade, to ni revizija tužioca nije dozvoljena.
Na osnovu iznetog, primenom člana 413. ZPP, Vrhovni sud je odlučio kao u stavu drugom izreke.
Predsednik veća – sudija
Branka Dražić,s.r.
Za tačnost otpravka
Zamenik upravitelja pisarnice
Milanka Ranković
