Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu, tužilac je izjavio blagovremenu reviziju zbog pogrešne primene materijalnog prava i predložio da se o reviziji odluči kao izuzetno dozvoljenoj, u smislu člana 404. stav 1. Zakona o parničnom postupku, radi ujednačavanja sudske prakse.

Tužena je podnela odgovor na reviziju.

Po oceni Vrhovnog kasacionog suda, u konkretnom slučaju su ispunjeni uslovi za odlučivanje o reviziji tužioca, kao izuzetno dozvoljenoj zbog potrebe ujednačavanja sudske prakse, na osnovu odredbe člana 404. stav 1. Zakona o parničnom postupku - ZPP („Službeni glasnik RS“ br. 72/11 ... 18/20), budući da je Vrhovni kasacioni sud, u više odluka, izrazio stav da kad je tužilac raspoređen u službu za otkrivanje ratnih zločina, dotadašnja plata sa mesta sa koga je premešten u odnosu na sadašnju platu prati promene prethodne plate.

Iz iznetih razloga, primenom člana 404. stav 2. ZPP, odlučeno je kao u stavu prvom izreke.

Vrhovni kasacioni sud je ispitao pobijanu presudu, primenom odredbe člana 408. Zakona o parničnom postupku i utvrdio da je revizija osnovana.

U postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka propisana odredbom člana 374. stav 2. tačka 2. Zakona o parničnom postupku, na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju, rešenjem tužene broj 112-4560/2010 do 12.10.2010. godine, tužilac ... zaposlen u Ministarstvu unutrašnjih poslova na radnom mestu šef ... u Odeljenju za logistiku, Policijske uprave u ..., premešten je sa 01.02.2010. godine na radno mesto poslovi otkrivanja krivičnih dela protiv čovečnosti i međunarodnog prava (OSL), u Odeljenju za otkrivanje krivičnih dela protiv čovečnosti, međunarodnog prava i traganja za nestalim licima u Službi za otkrivanje ratnih zločina, Uprave kriminalističke policije, utvrđeno pod rednim brojem 1-171 u Pravilniku o unutrašnjem uređenju i sistematizaciji radnih mesta u Ministarstvu unutrašnjih poslova ST 01 Str.Pov. br. 4911/2006-5 od 10.05.2006. godine i St 01 Str.Pov. br. 1532/07-29 od 11.04.2007. godine i stekao zvanje samostalni policijski inspektor. Na osnovu nalaza i mišljenja veštaka ekonomsko- finansijske struke utvrđeno je da je ostvarena osnovna neto plata tužioca u januaru 2010. godine (bez dodatka, stimulacije, minulog rada, toplog obroka, regresa, prekovremenog rada, rada noću, pripravnosti, K-4, K-6 i sl) 32.789,16 dinara, a nakon trajnog premeštaja 50.085,22 dinara, što je za 30,93% više od obračunate osnovne neto plate tužioca po premeštaju, te da dvostruka neto osnovna plata tužioca iznosi 65.578,32 dinara (32.789,16h2). U svom nalazu veštak navodi da su od momenta raspoređivanja tužioca (sa prethodnog radnog mesta), evidentna faktička povećanja plata i umanjenja plata zaposlenih u MUP-u, pre svega, zbog povećanja neto osnovica plata zaposlenih u MUP-u i da nema uslova za primenu načela monetarnog nominalizma (zbog evidentnog rasta potrošačkih cena, zarada, penzija, deviza itd) u periodu nakon donošenja Zakona i Uredbe, te da ukupna nominalna pozitivna neto razlika zarade tužioca isplaćivana po osnovu Zakona i Uredbe za utuženi period iznosi 863.412,97 dinara, a doprinosi za penzijsko i invalidsko osiguranje na iznos pozitivne razlike ukupno 410.151,95 dinara i da dospevaju u momentu razlike.

Kod ovako utvrđenog činjeničnog stanja, nižestepeni sudovi su zaključili da je primena metodologije koju je koristio sudski veštak suprotna odredbama Uredbe i da zbog toga tužilac nije dokazao osnovanost svog potraživanja, na osnovu pravila o teretu dokazivanja propisanog odredbom člana 228.-231. Zakona o parničnom postupku, pa su njegov tužbeni zahtev odbili.

Vrhovni kasacioni sud nalazi da tužilac osnovano revizijom ukazuje na pogrešnu primenu materijalnog prava. Zbog pogrešne primene materijalnog prava, činjenično stanje je nepotpuno utvrđeno.

Odredbom člana 104. stav 1. Zakona o radu (''Službeni glasnik RS'', br. 24/2005...75/14), propisano je da zaposleni ima pravo na odgovarajuću zaradu koja se utvrđuje u skladu sa zakonom, opštim aktom i ugovorom o radu.

Zakonom o organizaciji i nadležnosti državnih organa u postupku za ratne zločine („Službeni glasnik Republike Srbije“ broj 104/09), članom 17. propisano je da lica koja obavljaju poslove i zadatke u državnim organima i posebnim organizacionim jedinicama iz ovog Zakona imaju pravo na platu koja ne može biti veća od dvostrukog iznosa plate koju bi ostvarila lica zaposlena na odgovarajućim poslovima i zadacima u Tužilaštvu za ratne zločine, Višem sudu u Beogradu, Apelacionom sudu u Beogradu, Ministarstvu nadležnom za unutrašnje poslove i Okružnom zatvoru u Beogradu (stav 1); da plate lica iz stava 1. ovog člana uređuje Vlada (stav 2); Navedeni član istog zakona je do izmene glasio da lica koja vrše funkciju odnosno obavljaju poslove i zadatke u Tužilaštvu za ratne zločine imaju pravo na platu koja ne može biti manja od plate Okružnog javnog tužioca odnosno zaposlenog na odgovarajućim poslovima u Okružnom javnom tužilaštvu niti veće od dvostrukog iznosa plate Okružnog javnog tužioca odnosno zaposlenog na odgovarajućim poslovima u Okružnom javnom tužilaštvu (stav 1); da lica koja obavljaju poslove i zadatke u Veću za ratne zločine, Posebnom odeljenju, Službi i Posebnoj pritvorskoj jedinici, imaju pravo na platu koja ne može biti veća od dvostrukog iznosa plate koju bi ostvarili na poslovima koja su obavljala (stav 2); i da plate iz stava 1. i 2. ovog člana uređuje Vlada Republike Srbije (stav 3).

Uredbom o platama lica koja vrše funkciju i obavljaju poslove u tužilaštvu za ratne zločine i posebnim organizacionim jedinicama državnih organa u postupku za ratne zločine („Službeni glasnik RS“ br. 97/2003, 67/2005), Vlada Republike Srbije je uredila plate lica koja obavljaju poslove i zadatke u Odeljenjima za suzbijanje ratnih zločina u Ministarstvu unutrašnjih poslova, Veću za ratne zločine, Posebnom odeljenju Okružnog suda u Beogradu, Posebnom odeljenju Apelacionog suda u Beogradu i Posebnoj pritvorskoj jedinici Okružnog zatvora u Beogradu, kojom je u članu 2. odredila da se plata lica koja rade u navedenim jedinicama državnih organa obračunava i isplaćuje u dvostrukom iznosu plate koju su ostvarivali na poslovima sa kojih su stupili na rad u organizacione jedinice iz člana 1. Uredbe.

Na osnovu navedenih odredbi Zakona i Uredbe sledi da ovlašćena službena lica koja kod tužene obavljaju poslove u posebnim organizacionim jedinicama državnih organa nadležnim za otkrivanje ratnih zločina imaju pravo na dvostruki iznos plate u odnosu na platu koju su ostvarili na poslovima i zadacima u tom Ministarstvu pre raspoređivanja u ove organizacione jedinice, uz ograničenje iz odredbe člana 17. stav 1. Zakona o organizaciji nadležnosti državnih organa u postupku za ratne zločine.

U konkretnom slučaju, tužilac je raspoređen na radno mesto u okviru Službe za otkrivanje ratnih zločina, Uprave kriminalističke policije i ima pravo na platu u skladu sa odredbom člana 2. stav 1. Uredbe, odnosno na dvostruki iznos u odnosu na platu koju je ostvarivao na poslovima sa kojih je stupio na rad u tu organizacionu jedinicu, a to podrazumeva da svako uvećanje osnovne mesečne plate na ranijem radnom mestu dovodi do uvećanja dvostrukog iznosa njegove osnovne plate u Službi za otkrivanje ratnih zločina, Uprave kriminalističke policije.

Imajući u vidu da u konkretnom slučaju sudski veštak uzeo kao osnovicu za obračun dvostruke plate tužiocu onu platu koju je primio u poslednjem mesecu pre raspoređivanja u Službi za otkrivanje ratnih zločina Uprave kriminalističke policije, ali da se iz utvrđenog činjeničnog stanja ne vidi na koji način je vršio obračun (da li su uzete u obzir promene u visini osnovne plate koje su usledile u pomenutom spornom periodu), odnosno šta prema njegovom nalazu predstavlja osnovicu za obračun dvostruke plate tužiocu, a time i razlike od isplaćenog do dvostrukog iznosa u utuženom periodu, uz ograničenje propisano odredbom člana 17. stav 1. Zakona o organizaciji i nadležnosti državnih organa u postupku za ratne zločine, Vrhovni kasacioni sud nalazi da je pobijanom odlukom, zbog pogrešne primene materijalnog prava činjenično stanje nepotpuno utvrđeno.

Ukinuta je i odluka o troškovima parničnog postupka, jer zavisi od konačnog ishoda spora, u smislu odredbe člana 163.stav 4. Zakona o parničnom postupku.

U ponovnom postupku potrebno je da prvostepeni sud činjenično stanje pravilno i potpuno utvrdi imajući u vidu primedbe iz ovog rešenja kako bi imao mogućnost da, pravilnom primenom materijalnog prava, donese novu i zakonitu odluku.

Iz izloženih razloga, primenom člana 416. stav 2. ZPP, odlučeno je kao u stavu drugom izreke.

Predsednik veća – sudija

Dobrila Strajina, s.r.

Za tačnost otpravka

Upravitelj pisarnice

Marina Antonić