.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev2 645/2021
04.11.2021. godina
Beograd
U IME NARODA
Vrhovni kasacioni sud, u veću sastavljenom od sudija: dr Dragiše B. Slijepčevića, predsednika veća, Jasmine Stamenković i dr Ilije Zindovića, članova veća, u pravnoj stvari tužilje AA iz ..., čiji je punomoćnik Bojana Čvorović, advokat u ..., protiv tuženog Narodnog muzeja u Beogradu, čiji je punomoćnik Dušan Stojković, advokat u ..., radi utvrđenja, odlučujući o reviziji tuženog izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 466/18 od 28.08.2020. godine, u sednici od 04.11.2021. godine, doneo je
P R E S U D U
ODBIJA SE, kao neosnovana, revizija tuženog izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 466/18 od 28.08.2020. godine.
ODBIJAJU SE, kao neosnovani, zahtevi parničnih stranaka za naknadu troškova revizijskog postupka.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Prvog osnovnog suda u Beogradu P1 2562/16 od 13.11.2017. godine, stavom prvim izreke, utvrđeno je da je radni odnos na određeno vreme koji je tužilja zasnovala kod tuženog ugovorom o radu broj .../... od 01.06.2012. godine prerastao u radni odnos na neodređeno vreme počev od 07.12.2012. godine i obavezan je tuženi da tužilju vrati na rad; stavom drugim izreke odbijen je deo tužbenog zahteva da se utvrdi da je radni odnos na određeno vreme prerastao u radni odnos na neodređeno vreme počev od 01.12.2012. godine; stavom trećim izreke odbačena je tužba u delu kojim je traženo da se utvrdi da je tužilji nezakonito prestao radni odnos kod tuženog usmenim otkazom od strane tuženog od 10.01.2013. godine bez sprovođenja zakonske procedure predviđene za slučaj prestanka radnog odnosa; stavom četvrtim izreke obavezan je tuženi da tužilji naknadi troškove postupka u iznosu od 306.750,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od izvršnosti presude do isplate.
Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž1 466/18 od 28.08.2020. godine odbijena je žalba tuženog, potvrđena prvostepena presuda u prvom i četvrtom stavu izreke i odbijen zahtev tuženog za naknadu troškova žalbenog postupka.
Protiv pravnosnažne drugostepene presude tuženi je blagovremeno izjavio reviziju zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka i pogrešne primene materijalnog prava.
Tužilja je blagovremeno podnela odgovor na reviziju.
Ispitujući pobijanu presudu primenom člana 408. Zakona o parničnom postupku (''Službeni glasnik RS'' br. 72/11...18/20), Vrhovni kasacioni sud je ustanovio da je revizija tužilje neosnovana.
U postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stava 2. tačke 2) ZPP, na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti. Revizijske navode kojima se ukazuje na bitnu povredu odredaba parničnog postupka iz člana 374. stava 2. tačke 12) ZPP i pogrešno utvrđeno činjenično stanje, Vrhovni kasacioni sud nije razmatrao jer, prema članu 407. ZPP, nisu razlog za izjavljivanje revizije.
Prema utvrđenom činjeničnom stanju, tužilja je bila u radnom odnosu kod tuženog na određeno vreme u periodu od 01.12.2011. do 30.11.2012. godine na osnovu sukcesivno zaključenih ugovora o radu na radnom mestu ... u Odeljenju za ... .
Tužilja je 04.02.2012. godine položila stručni ispit i stekla pravo na stručno zvanje ... . U izvodu iz delovodne knjige tuženog pod rednim brojem ... navedeno je da je tužilji radni odnos kod tuženog prestao 30.11.2012. godine zbog isteka roka na određeno vreme. Tužilja je dolazila na rad u decembru 2012. godine i obavljala poslove ... . Nakon sastanka u januaru 2013. godine, na kojem je jednoglasno zaključeno da tužilja nije adekvatan saradnik za radno mesto ..., tuženi je saopštio tužilji 10.01.2013. godine da se novi ugovor neće zaključivati, vratio joj radnu knjižicu i M obrazac. Tužilja je nastavila da dolazi na rad do 24.01.2013. godine.
Prema stanovištu nižestepenih sudova, tužilja je zasnovala radni odnos na neodređeno vreme 07.12.2012. godine na osnovu člana 37. stava 4. Zakona o radu jer je nakon isteka ugovora na određeno vreme 30.11.2012. godine nastavila da dolazi na rad i obavlja poslove ..., a tuženi joj je saopštio da više ne dolazi na rad tek 10.01.2013. godine.
Nisu osnovani revizijski navodi kojima se ukazuje na pogrešnu primenu materijalnog prava iz člana 37. stava 4. Zakona o radu („Službeni glasnik RS", br. 24/05). Tužilja je bila u radnom odnosu kod tuženog na određeno vreme u periodu od 01.12.2011. do 30.11.2012. godine, a nakon isteka poslednjeg ugovora o radu nastavila je da dolazi na rad i obavlja iste poslove sve do 10.01.2013. godine kada joj je tuženi saopštio da više ne dolazi na rad. Kako joj tuženi nije zabranio dolazak na rad i obavljanje poslova ... nakon isteka ugovora o radu na određeno vreme 30.11.2012. godine, tužilja je na osnovu člana 37. stava 4. ZOR zasnovala radni odnos na neodređeno vreme 07.12.2012. godine.
Vrhovni kasacioni sud je, primenom člana 414. stava 1. ZPP, odlučio kao u prvom stavu izreke.
Primenom člana 165. stava 1. u vezi članova 153. stava 1. i 154. ZPP, Vrhovni kasacioni sud je odbio zahteve parničnih stranaka za naknadu troškova revizijskog postupka jer tuženi nije uspeo u ovom postupku, a odgovor na reviziju koji je podnela tužilja nije bio potreban za ovu parnicu.
Predsednik veća - sudija
dr Dragiša B. Slijepčević, s.r.
Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Marina Antonić
