.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI SUD
Kzz 919/2025
30.09.2025. godina
Beograd
Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija: Miroljuba Tomića, predsednika veća, Tatjane Vuković, Slobodana Velisavljevića, Bojane Paunović i Gordane Kojić, članova veća, sa savetnikom Mašom Denić, zapisničarem, u krivičnom predmetu okrivljenog Dejana Jovanovića, zbog krivičnog dela napad na službeno lice u vršenju službene dužnosti iz člana 323. stav 3. u vezi stava 2. u vezi stava 1. Krivičnog zakonika i dr., odlučujući o zahtevu za zaštitu zakonitosti branioca okrivljenog Dejana Jovanovića, advokata Jovana Brdara, podnetom protiv pravnosnažnih presuda Osnovnog suda u Mladenovcu K 510/19 i Kv 714/24 od 04.03.2025. godine i Apelacionog suda u Beogradu Kž1 308/25 od 17.04.2025. godine, u sednici veća održanoj dana 30.09.2025. godine, doneo je
R E Š E NJ E
ODBACUJE SE zahtev za zaštitu zakonitosti branioca okrivljenog Dejana Jovanovića, advokata Jovana Brdara, podnet protiv pravnosnažnih presuda Osnovnog suda u Mladenovcu K 510/19 i Kv 714/24 od 04.03.2025. godine i Apelacionog suda u Beogradu Kž1 308/25 od 17.04.2025. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Osnovnog suda u Mladenovcu K 510/19 i Kv 714/24 od 04.03.2025. godine, usvojen je zahtev okrivljenog Dejana Jovanovića, pa su preinačene samo u pogledu odluke o kazni i to presuda Osnovnog suda u Mladenovcu K.br. 510/19 – Kv.br. 309/22 od 22.08.2022. godine, koja je postala pravnosnažna dana 20.09.2022. godine, kojom su preinačene samo u pogledu odluke o kazni: 1. presuda Osnovnog suda u Mladenovcu K.br. 510/19 od 27.05.2020. godine, koja je postala pravnosnažna dana 15.10.2020. godine, kojom je okrivljeni Dejan Jovanović oglašen krivim zbog produženog krivičnog dela teška krađa u saizvršilaštvu iz člana 204. stav 1. tačka 1. u vezi člana 33. i člana 61. KZ, pa je osuđen na kaznu zatvora u trajanju od 4 godine i 6 meseci. 2. presuda Osnovnog suda u Kragujevcu 7K.br. 9/20 od 25.02.2020. godine, koja je u delu odluke o kazni preinačena presudom Apelacionog suda u Kragujevcu Kž1.br. 258/20 od 01.06.2020. godine, kojom je okrivljeni Dejan Jovanović oglašen krivim zbog krivičnog dela napad na službeno lice u vršenju službene dužnosti iz člana 323. stav 3. u vezi stava 2. u vezi stava 1. KZ i krivičnog dela nedozvoljena proizvodnja, držanje, nošenje i promet oružja i eksplozivnih materija iz člana 348. stav 1. KZ, pa je osuđen na kaznu zatvora u trajanju od 2 godine i 6 meseci, u koju mu je uračunato vreme provedeno u pritvoru počev od 18.11.2019. godine, pa do upućivanja u zavod za izvršenje krivičnih sankcija, 3. presuda Osnovnog suda u Jagodini 1K.br. 248/19 od 10.06.2020. godine, koja je postala pravnosnažna 25.08.2020. godine, kojom je okrivljeni Dejan Jovanović oglašen krivim zbog krivičnog dela teška krađa u pokušaju iz člana 204. stav 1. tačka 1. KZ u vezi člana 30 KZ, pa je osuđen na kaznu zatvora u trajanju od 1 godine i 6 meseci, 4. presuda Osnovnog suda u Zaječaru 4K.br. 325/19 od 19.08.2019. godine, koja je postala pravnosnažna 06.11.2019. godine, kojom je okrivljeni Dejan Jovanović oglašen krivim zbog krivičnog dela teška krađa iz člana 204. stav 1. tačka 1. KZ, pa je osuđen na kaznu zatvora u trajanju od 3 godine, u koju kaznu mu se ima uračunati vreme provedeno u pritvoru od 06.06.2019. godine do 19.08.2019. godine i 5. presuda Osnovnog suda u Valjevu K.br. 62/20 od 10.05.2021. godine, koja je postala pravnosnažna dana 04.11.2021. godine, kojom je okrivljeni Dejan Jovanović oglašen krivim zbog produženog krivičnog dela teška krađa iz člana 204. stav 1. tačka 1. KZ u vezi člana 61. KZ i osuđen na kaznu zatvora u trajanju od 3 godine, pa je, uzimajući napred navedene kazne kao utvrđene, sud osuđenog Dejana Jovanovića osudio na jedinstvenu kaznu zatvora u trajanju od 14 godina i 1 meseca, u koju mu je uračunato vreme provedeno u pritvoru u periodu od 06.06.2019. godine do 19.08.2019. godine, vreme provedeno u pritvoru od 18.11.2019. godine do 26.06.2020. godine, vreme provedeno na izdržavanju kazne zatvora po presudi Osnovnog suda u Kragujevcu 7K.br. 9/20 od 25.02.2020. godine, koja je u delu odluke o kazni preinačena presudom Apelacionog suda u Kragujevcu Kž1.br. 258/20 od 01.06.2020. godine, počev od 26.06.2020. godine, kao i vreme provedeno na izdržavanju kazne zatvora po presudi Osnovnog suda u Mladenovcu K.br. 510/19-Kv.br. 306/21 od 01.07.2021. godine, presuda Osnovnog suda u Gornjem Milanovcu K.br. 230/19 od 03.11.2022. godine, koja je postala pravnosnažna dana 14.02.2023. godine, kojom je okrivljeni Dejan Jovanović oglašen krivim zbog produženog krivičnog dela teška krađa iz člana 204. stav 1. tačka 1. KZ u vezi člana 61. stav 1, 4. i 5. KZ i osuđen na kaznu zatvora u trajanju od 5 godina, presuda Osnovnog suda u Kraljevu 44K.br. 535/19 od 12.04.2023. godine, koja je postala pravnosnažna dana 26.07.2023. godine, kojom je okrivljeni Dejan Jovanović oglašen krivim zbog krivičnog dela teška krađa iz člana 204. stav 1. tačka 1. KZ i osuđen na kaznu zatvora u trajanju od 3 godine i presuda Osnovnog suda u Pirotu 2K.br. 104/23 od 05.02.2024. godine, koja je postala pravnosnažna dana 29.08.2024. godine, kojom je okrivljeni Dejan Jovanović oglašen krivim zbog produženog krivičnog dela teška krađa iz člana 204. stav 1. tačka 1. u vezi člana 61. stav 1. KZ i krivičnog dela teška krađa u pokušaju iz člana 204. stav 1. tačka 1. u vezi člana 30. KZ, pa je osuđen na kaznu zatvora u trajanju od 3 godine i 10 meseci; pa je Osnovni sud u Mladenovcu, uzimajući navedene kazne kao utvrđene, a primenom odredbi članova 60. i 62. KZ i člana 552. stav 2. tačka 1. i člana 556. stav 1. tačka 1. ZKP osuđenog Dejana Jovanovića osudio na jedinstvenu kaznu zatvora u trajanju od 20 godina, u koju mu je uračunao vreme provedeno u pritvoru u periodu od 06.06.2019. godine do 19.08.2019. godine i od 18.11.2019. godine do 26.06.2020. godine, vreme provedeno na izdržavanju kazne zatvora po presudi Osnovnog suda u Kragujevcu 7K.br. 9/20 od 25.02.2020. godine, koja je u delu odluke o kazni preinačena presudom Apelacionog suda u Kragujevcu Kž1.br. 258/20 od 01.06.2020. godine, počev od 26.06.2020. godine, vreme provedeno na izdržavanju kazne zatvora po presudi Osnovnog suda u Mladenovcu K.br. 510/19-Kv.br. 306/21 od 01.07.2021. godine, kao i vreme provedeno na izdržavanju kazne zatvora po presudi Osnovnog suda u Mladenovcu K.br. 510/19-Kv.br. 309/22 od 22.08.2022. godine.
Presudom Apelacionog suda u Beogradu Kž1 308/25 od 17.04.2025. godine odbijena je kao neosnovana žalba okrivljenog Dejana Jovanovića, a presuda Osnovnog suda u Mladenovcu K 510/19 i Kv 714/24 od 04.03.2025. godine je potvrđena.
Protiv navedenih pravnosnažnih presuda K 510/19 i Kv 714/24 od 04.03.2025. godine i Kž1 308/25 od 17.04.2025. godine, zahtev za zaštitu zakonitosti podneo je branilac okrivljenog Dejana Jovanovića, advokat Jovan Brdar, zbog povrede zakona i to: povrede odredbe člana 438. stav 1. tačka 7), 8), 9) i 10) ZKP, povrede odredbe člana 439. tačka 2) i 3) ZKP, sa predlogom da Vrhovni sud usvoji podneti zahtev za zaštitu zakonitosti kao osnovan, ukine pobijane presude i predmet vrati na ponovno odlučivanje ili da preinači pobijane presude i okrivljenom izrekne jedinstvenu kaznu zatvora u trajanju kraćem od 20 godina.
Vrhovni sud je u sednici veća, održanoj u smislu odredaba člana 486. stav 1. i člana 487. stav 1. ZKP, razmotrio spise predmeta sa zahtevom za zaštitu zakonitosti branioca okrivljenog, pa je našao:
Zahtev za zaštitu zakonitosti branioca okrivljenog je nedozvoljen i nema zakonom propisan sadržaj.
Odredbom člana 485. stav 1. tač. 1) ZKP propisano je da se zahtev za zaštitu zakonitosti može podneti ako je pravnosnažnom odlukom ili odlukom u postupku koji je prethodio njenom donošenju povređen zakon, dok su stavom 4. navedenog člana propisani uslovi pod kojima okrivljeni, preko svog branioca, može podneti zahtev za zaštitu zakonitosti i to takstativnim nabrajanjem povreda zakona (član 74., član 438. stav 1. tač. 1) i 4) i tač. 7) do 10) i stav 2. tač. 1), člana 439. tač.1) do 3) i člana 441. stav 3. i 4.), koje mogu biti učinjene u prvostepenom i postupku pred apelacionim, odnosno drugostepenim sudom.
Branilac okrivljenog kao razlog podnošenja zahteva za zaštitu zakonitosti numeriše povredu krivičnog zakona iz člana 439. tačka 3) ZKP, zbog koje je podnošenje ovog vanrednog pravnog leka dozvoljeno okrivljenom preko branioca.
Međutim, ukazujući na ovu povredu krivičnog zakona, branilac okrivljenog u zahtevu navodi da je pobijanim presudama, prilikom donošenja odluke o spajanju kazni, povređen zakon jer je sud pogrešno odmerio jedinstvenu kaznu koju je izrekao okrivljenom. U vezi navvedenog branilac okrivljenog citira okolnosti koje su od značaja prilikom odmeravanja kazne, odnosno olakšavajuće i otežavajuće okolnosti iz člana 54. KZ, te polemiše sa visinom kazne koje je sud prethodno odmerio okrivljenom i istu poredi sa kaznama koje se izriču za krivična dela imovinske prirode, te navodi i primere iz sudske prakse kolika je visina izrečene jedinstvene kazne zatvora po deset pravnosnažnih presuda.
Imajući u vidu da je u podnetom zahtevu samo formalno navedena povreda krivičnog zakona iz člana 439. tačka 3) ZKP, dok se u obrazloženju zahteva u suštini ukazuje na povredu zakona iz člana 441. stav 1. ZKP isticanjem da sud nije pravilno odmerio kaznu okrivljenom imajući u vidu okolnosti koje utiču na to da kazna bude veća ili manja, a zbog koje povrede u smislu odredbe člana 485. stav 4. ZKP nije predviđena mogućnost podnošenja ovog vanrednog pravnog leka okrivljenom preko branioca, to je Vrhovni sud podneti zahtev u ovom delu ocenio kao nedozvoljen.
Pored toga, branilac okrivljenog ističe i povredu krivičnog zakona iz člana 439. tačka 2) ZKP, navodima da je sud u velikom broju postupaka koji su vođeni protiv okrivljenog i koju su rezultirali pravnosnažnim presudama, trebalo da vodi postupak za produžena krivična dela u smislu odredbe člana 61. KZ, što sud nije učinio, pa je na ovaj način povredio krivični zakon. Ovakvim navodima branilac okrivljenog se bavi pravnim pitanjima koja su prethodila spajanju kazni, a koja nisu predmet presuda koje se pobijaju zahtevom za zaštitu zakonitosti, te se ovaj sud u iste nije upuštao.
Branilac ističe i bitne povrede odredaba krivičnog postupka iz člana 438. stav 1. tačka 7), 8), 9) i 10) ZKP, ali navodi zahteva branioca okrivljenog ne sadrže objašnjenje u čemu se konkretno te povrede sastoje.
Odredbom člana 484. ZKP propisano je da se u zahtevu za zaštitu zakonitosti mora navesti razlog za podnošenje (člana 485. stav 1. ZKP), a u slučaju iz člana 485. stav 1. tačka 2) i 3) ZKP mora se dostaviti odluka Ustavnog suda ili Evropskog suda za ljudska prava.
Shodno iznetom, zahtev za zaštitu zakonitosti branioca okrivljenog, u delu koji se odnosi na bitne povrede odredaba krivičnog postupka iz člana 438. stav 1. tačka 7), 8), 9) i 10) ZKP, nema zakonom propisan sadržaj u smislu odredbe člana 484. ZKP koja nalaže obavezu navođenja razloga za podnošenje zahteva, a što u slučaju podnošenja zahteva za zaštitu zakonitosti zbog povrede odredbe člana 485. stav 1. tačka 1) ZKP, podrazumeva opredeljenje povrede, zbog koje se zahtev podnosi, kao i obrazloženje u čemu se ta povreda konkretno sastoji.
Iz iznetih razloga, Vrhovni sud je, na osnovu odredbe člana 487. stav 1. tačka 2) ZKP u vezi člana 485. stav 4. ZKP i člana 487. stav 1. tačka 3) u vezi člana 484. ZKP, odlučio kao u izreci rešenja.
Zapisničar-savetnik Predsednik veća-sudija
Maša Denić, s.r. Miroljub Tomić, s.r.
Za tačnost otpravka
Zamenik upravitelja pisarnice
Milanka Ranković
