Republika Srbija
VRHOVNI SUD
Rev2 2554/2024
19.09.2024. godina
Beograd

Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija Dragane Marinković, predsednika veća, Zorice Bulajić i Irene Vuković, članova veća, u parnici tužilje AA iz ..., čiji je punomoćnik Predrag Stanojević, advokat iz ..., protiv tužene Republike Srbije, Ministarstvo zdravlja, koju zastupa Državno pravobranilaštvo, Odeljenje u Leskovcu, radi isplate, odlučujući o reviziji tužene izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Nišu Gž1 1925/24 od 10.07.2024. godine, u sednici održanoj 19.09.2024. godine, doneo je

R E Š E NJ E

ODBACUJE SE kao nedozvoljena revizija tužene izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Nišu Gž1 1925/24 od 10.07.2024. godine.

O b r a z l o ž e nj e

Presudom Osnovnog suda u Vranju P1 578/23 od 04.04.2024. godine, stavom prvim izreke, obavezana je tužena da tužilji na ime duga po rešenju Osnovnog suda u Vranju II 6024/17 od 14.12.2017. godine i zaključku javnog izvršitelja Stanka Filipovića II 2656/17 od 05.02.2018. godine isplati troškove prevoza za dolazak i odlazak sa rada za period od 01.01.2013. do 30.11.2014. godine, u pojedinačnim mesečnim iznosima navedenim u izreci, sa zakonskom zateznom kamatom počev od poslednjeg dana u mesecu za prethodni mesec, pa do konačne isplate, kao i troškove izvršnog postupka u predmetu Osnovnog suda u Vranju II 6024/17 u iznosu od 8.166,00 dinara. Stavom drugim izreke, obavezana je tužena da tužilji na ime duga po rešenju Osnovnog suda u Vranju II 6025/17 od 15.12.2017. godine i zaključku javnog izvršitelja Stanka Filipovića II 2714/17 od 05.01.2018. godine, isplati troškove parničnog postupka u iznosu od 36.148,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom počev od 28.04.2017. godine pa do konačne isplate, troškove izvršnog postupka u predmetu Osnovnog suda u Vranju II 6025/17 u iznosu od 7.114,00 dinara. Stavom trećim izreke, obavezana je tužena da tužilji na ime troškova parničnog postupka isplati iznos od 59.412,00 dinara, sa zakonskom zateznom kamatom na iznos od 49.500,00 dinara od dana izvršnosti presude pa do konačne isplate.

Presudom Apelacionog suda u Nišu Gž1 1925/24 od 10.07.2024. godine odbijena je kao neosnovana žalba tužene i prvostepena presuda je potvrđena.

Protiv pravnosnaže presude donete u drugom stepenu tužena je izjavila reviziju zbog pogrešne primene materijalnog prava, sa predlogom da se o reviziji odluči saglasno odredbi člana 404. Zakona o parničnom postupku.

Odlučujući o dozvoljenosti revizije u smislu člana 410. stav 2. tačka 5. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“, broj 72/11, 55/14, 87/18 i 18/20) u vezi člana 92. Zakona o uređenju sudova („Službeni glasnik RS“, br. 10/23), Vrhovni sud je utvrdio da revizija tužene nije dozvoljena.

Odredbom člana 85. stav 6. ZPP propisano je da stranku mora da zastupa advokat u postupku po vanrednom pravnom leku, izuzev ako je sama advokat. Prema stavu 7. tog člana, zastupanje Republike Srbije i njenih organa, jedinica teritorijalne autonomije i lokalne samouprave uređuje se posebnim propisima.

Poseban propis je Zakon o pravobranilaštvu („Službeni glasnik RS“, broj 55/14). Prema odredbama tog zakona, zaštitu imovinskih prava i interesa Republike Srbije obavlja Državno pravobranilaštvo (član 2. stav 2). Kada je propisano da je u određenom postupku ili za preduzimanje samo određene radnje u postupku obavezno zastupanje od strane advokata, Državno pravobranilaštvo je ovlašćeno za zastupanje pod istim uslovima kao i advokat (član 11. stav 4). Funkciju Državnog pravobranilaštva obavljaju Državni pravobranilac i zamenici državnog pravobranioca (član 6.) Pravobranilački pomoćnik i pravobranilački pripravnik mogu preduzeti radnje zastupanja u postupku pred sudom, organom uprave ili drugim nadležnim organom, u granicama pismenog ovlašćenja zamenika državnog pravobranioca (član 30.).

Zakon o advokaturi („Službeni glasnik RS“ broj 31/2011 i 24/2012) ne poznaje pojam samostalni savetnik kao što to predviđa Zakon o pravobranilaštvu već advokatskog pripravnika koji može da zamenjuje advokata ali u skladu sa zakonom. Zakon koji se mora uzeti kao osnovni u konkretnom slučaju je upravo Zakon o parničnom postupku odnosno ranije citirana odredba o tome da stranku u postupku po vanrednim pravnim lekovima zastupa advokat. Po članu 88. stav 3. ZPP punomoćnika koji je advokat može da zamenjuje njegov advokatski pripravnik, osim u postupku po pravnim lekovima.

Iz izloženog sledi da samo advokat može izjaviti reviziju i da ovlašćenje za njeno podnošenje može preneti samo na drugog advokata. S obzirom na to da je u postupku po reviziji Državno pravobranilaštvo ovlašćeno da zastupa Republiku Srbiju pod istim uslovima kao i advokat, reviziju mogu izjaviti samo državni pravobranilac i zamenik državnog pravobranioca koji vrše funkciju Državnog pravobranilaštva (član 6).

Prema sajtu Državnog pravobranilaštva www.dpv.gov.rs na čelu Odeljenja u Leskovcu nalazi se rukovodilac sa statusom zamenika državnog pravobranioca, Saša Stanojević.

U konkretnom slučaju, reviziju tužene je potpisalo lice BB „za zamenika državnog pravobranioca Sašu Stanojevića“, koje nema svojstvo zamenika državnog pravobranioca, pa je ista nedozvoljena jer je izjavljena od strane neovlašćenog lica.

Iz iznetih razloga, Vrhovni sud je na osnovu člana 413. ZPP odlučio kao u izreci.

Predsednik veća – sudija

Dragana Marinković, s.r.

Za tačnost otpravka

Zamenik upravitelja pisarnice

Milanka Ranković