Ispitujući pobijanu presudu u smislu odredbi članova 403. stav 2. tačka 2. i 408. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“ br. 72/11 ... 10/23) Vrhovni sud je utvrdio da je revizija osnovana.

U postupku donošenja pobijane presude nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP, na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti, a tužilac ne konkretizuje druge bitne povrede odredaba postupka koje su po odredbma člana 407. stav 1. tačke 2. i 3. ZPP predviđene kao revizijski razlog.

Prema utvrđenom činjeničnom stanju, tužilac je od 15.08.1985. godine do 19.05.2010. godine bio zaposlen u JKP „Put“ Novi Sad, odnosno kod pravnih prethodnika ovog javnog preduzeća. Iza toga, do 29.11.2016. godine bio je zaposlen u JP „Zavod za izgradnju Grada“ Novi Sad, a potom je preuzet u Gradsku upravu za građevinsko zemljište i investicije. U spornom vremenskom periodu tuženi poslodavac je tužiocu obračunavao i isplaćivao plate tako što je na ime dodatka po osnovu minulog rada u visini od 0,4% po godini staža računao period od vremena kada je tužilac počeo da radi u JP „Zavod za izgradnju grada“ Novi Sad. Sporno potraživanje predstavlja obračunatu razliku dodatka na platu po osnovu minulog rada sa polazištem na ukupne godine radnog staža tužioca od 15.08.1985. godine i isplaćenih iznosa po tom osnovu.

Prvostepeni sud odluku o osnovanosti postavljenog tužbenog zahteva zasniva na odredbama članova 39. stav 1. tačka 30. i 75. Statuta Grada Novog Sada, člana 34. PKU za državne organe („Službeni glasnik RS“ br. 38/19, 55/2020 i 44/2023), te odredbama članova 18. i 23. Zakona o sistemu plata zaposlenih u javnom sektoru („Službeni glasnik RS“ br. 18/2016 ... 123/2021). Po stanovištu tog suda, tužilac je od 15.08.1985. godine u kontinuitetu bio u radnom odnosu kod poslodavca čiji je osnivač Grad Novi Sad, pa mu je prilikom obračuna uvećanja plate po osnovu minulog rada morao biti uzet u obzir celokupan radni staž, a ne samo njegov deo.

Drugostepeni sud ne prihvata primenu materijalnog prava na kojoj je prvostepeni sud zasnovao presudu, pozivajući se na odredbe člana 1. stav 1. Zakona o javnim službama i člana 5. Zakona o platama u državnim organima i javnim službama. Po stanovištu tog suda, dodatak na platu pripada za vreme provedeno u radnom odnosu u visini od 0,4% od osnovice za svaku punu godinu rada ostvarenu u radnom odnosu kod poslodavca, koji osim toga što mora biti obuhvaćen istim planom mreže istog nivoa vlasti, mora biti i u kategoriji ustanova, što Javno komunalno preduzeće „Put“ Novi Sad nije.

Po stanovištu Vrhovnog suda, drugostepeni sud je nepravilno primenio materijalno pravo, kada je zaključio da je za sporno pravo merodavan organizacioni oblik poslodavca koji obavlja delatnost od opšteg interesa na istom nivou vlasti.

Statutom Grada Novog Sada („Službeni list Grada Novog Sada“ br. 11/2019) propisano je da Skupština Grada, u skladu sa zakonom, osniva javna komunalna preduzeća i druga javna preduzeća i društva kapitala za obavljanje delatnosti od opšteg interesa ... (član 39. stav 1. tačka 30.); da se za vršenje upravnih poslova u okviru prava i dužnosti Grada i određenih stručnih i administrativno-tehničkih poslova za potrebe Skupštine Grada, Gradonačelnika i Gradskog veća, obrazuju gradske uprave za pojedine oblasti, odnosno poslove (član 75. stav 1.).

Prema Zakonu o sistemu plata zaposlenih u javnom sektoru („Službeni glasnik RS“ br. 18/2016 ... 123/2021), zaposleni ostvaruje pravo na uvećanu platu u visini utvrđenoj tim zakonom i to za minuli rad (član 18. stav 1. tačka 5.); zaposleni ima pravo na uvećanu platu za svaku punu godinu rada u radnom odnosu kod poslodavca u javnom sektoru, u visini od 0,4% svoje osnovne plate (član 23.).

Zakonom o javnim službama („Službeni glasnik RS“ br. 42/91 ... 83/2014) propisano je da se javnom službom u smislu tog zakona smatraju ustanove, preduzeća i drugi oblici organizovanja utvrđeni zakonom, koji obavljaju delatnosti odnosno poslove kojima se obezbeđuje ostvarivanje prava građana, odnosno zadovoljavanje potreba građana i organizacija, kao i ostvarivanje drugog zakonom utvrđenog interesa u određenim oblastima (član 1. stav 1.); radi obezbeđivanja ostvarivanja prava utvrđenih zakonom i ostvarivanja drugog zakonom utvrđenog interesa u oblasti: obrazovanja, nauke, kulture, fizičke kulture, učeničnog i studentskog standarda, zdravstvene zaštite, socijalne zaštite, društvene brige o deci, socijalnog osiguranja, zdravstvene zaštite životinja, osnivaju se ustanove (član 3. stav 1.); za obavljanje delatnosti, odnosno poslova utvrđenih zakonom u oblasti: PTT saobraćaja, energetike, puteva, komunalnih usluga i drugim oblastima određenim zakonom osnivaju se preduzeća (član 3. stav 3.); ustanova, preduzeće i drugi oblik obrazovanja, obavlja delatnost, odnosno poslove iz člana 3. ovog zakona pod uslovima i na način utvrđen zakonom, a u skladu sa ciljevima radi kojih se osniva (član 5.).

Zakonom o platama u državnim organima i javnim službama („Službeni glasnik RS“ br. 34/2001 ... 123/2021) propisano je da se tim zakonom utvrđuju plate, dodaci, naknade i ostala primanja, između ostalog zaposlenih u javnim službama koje se finansiranju iz budžeta Republike, autonomne pokrajine i jedinica lokalne samouprave (član 1. tačka 3.); dodatak na platu pripada za vreme provedeno u radnom odnosu (minuli rad) – u visini od 0,4% od osnovice za svaku punu godinu rada ostvarenu u radnom odnosu kod poslodavca, u smislu člana 1. ovog zakona (član 5. stav 1. tačka 1.); da se sve ustanove u istoj delatnosti obuhvaćene istim planom mreže, odnosno osnovane od istog nivoa vlasti, smatraju istim poslodavcem u smislu stava 1. ovog člana (član 5. stav 2.).

U konkretnom slučaju, utvrđeno je da je tužilac od 1985. godine do 19.05.2010. godine bio zaposlen u javnom komunalnom preduzeću za oblast puteva čiji je osnivač tuženi Grad, nakon toga do 29.11.2016. godine u javnom preduzeću za oblast izgradnje i građevinarstva čiji je osnivač takođe tuženi Grad, a da nakon toga radi u Upravi tuženog kao preuzeti zaposleni iz javnog preduzeća. S obzirom da je tužilac obavljao poslove u kontinuitetu u javnim preduzećima koja su osnovana od strane istog nivoa vlasti, a da mu je tuženi priznao dodatak na platu za minuli rad samo za vreme dok je radio u JP „Zavod za izdgradnju grada“ Novi Sad, tužilac u smislu napred navedenih odredbi Statuta tuženog i zakonskih odredbi osnovano zahteva isplatu obračunatog dodatka na zaradu i po osnovu minulog rada u JKP „Put“ Novi Sad, pošto je osnivač oba javna preduzeća bio tuženi Grad, u čijoj Upravi za građevinsko zemljište tužilac aktuelno radi.

Iz navedenih razloga, na osnovu člana 416. stav 1. ZPP, odlučeno je kao u stavu prvom izreke.

Na osnovu odredbi članova 165. stav 2, 153. stav 1, 154. i 163. stav 1. ZPP, u stavu drugim izreke, odlučeno je o troškovima revizijskog postupka. Tužiocu su kao opravdani priznati opredeljeni troškovi od ukupno 102.660,00 dinara, koji iznos se sastoji od nagrade za sastav revizije od 27.000,00 dinara, te troškova na ime sudskih taksi na reviziju od 30.264,00 dinara i odluku ovog suda od 45.396,00 dinara.

Predsednik veća – sudija

Jelica Bojanić Kerkez, s.r.

Za tačnost otpravka

Zamenik upravitelja pisarnice

Milanka Ranković