.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI SUD
Rev2 1465/2025
15.05.2025. godina
Beograd
Vrhovni sud, u veću sastavljenom od sudija: Gordane Komnenić, predsednika veća, Marije Terzić, Dobrile Strajina, Nadežde Vidić i Dragane Mirosavljević, članova veća, u parnici tužilaca AA iz ..., BB iz ..., VV iz ... i GG iz ..., čiji su zajednički punomoćnici Aleksandar Marinković, advokat iz ... i Dejan Antelj, advokat iz ..., protiv tuženog ''Elektroprivreda Srbije'' a.d. Beograd, Ogranak RB ''Kolubara'', radi utvrđenja, odlučujući o reviziji tužilaca, izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 2606/24 od 11.10.2024. godine, u sednici održanoj 15.05.2025. godine, doneo je
R E Š E NJ E
NE DOZVOLJAVA SE odlučivanje o posebnoj reviziji tužilaca izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 2606/24 od 11.10.2024. godine.
ODBACUJE SE, kao nedozvoljena, revizija tužilaca izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž1 2606/24 od 11.10.2024. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Prvog osnovnog suda u Beogradu P1 2235/2021 od 26.02.2024. godine, stavom prvim izreke, odbijen je tužbeni zahtev tužioca AA iz ... kojim je tražio da sud utvrdi da je ništava odredba člana 4. Aneksa Ugovora o radu br. ... od 05.02.2015. godine u delu u kom je navedeno da se osnovna zarada zaposlenog određuje na osnovu koeficijenta posla od 1910, zaključenog između Privrednog društva za proizvodnju, preradu i transport uglja ''Rudarski basen Kolubara'' d.o.o. Lazarevac, kao pravnog prethodnika tuženog i tužioca, zbog povrede prava na jednaku zaradu za isti rad i rad iste vrednosti i zbog povrede zabrane diskriminacije, kao neosnovan. Stavom drugim izreke, odbijen je tužbeni zahtev tužioca BB iz ... kojim je tražio da sud utvrdi da je ništava odredba člana 4. Aneksa Ugovora o radu br. ... od 05.02.2015. godine, u delu u kom je navedeno da se osnovna zarada zaposlenog određuje na osnovu koeficijenta posla od 2358, zaključenog između Privrednog društva za proizvodnju, preradu i transport uglja ''Rudarski basen Kolubara'' d.o.o. Lazarevac, kao pravnog prethodnika tuženog i tužioca, zbog povrede prava na jednaku zaradu za isti rad i rad iste vrednosti i zbog povrede zabrane diskriminacije, kao neosnovan. Stavom trećim izreke, odbijen je tužbeni zahtev tužilje VV iz ..., kojim je tražila da sud utvrdi da je ništava odredba člana 4. Aneksa Ugovora o radu br. ... od 03.02.2015. godine u delu u kom je navedeno da se osnovna zarada zaposlenog određuje na osnovu koeficijenta posla od 2138, zaključenog između Privrednog društva za proizvodnju, preradu i transport uglja ''Rudarski basen Kolubara'' d.o.o. Lazarevac, kao pravnog prethodnika tuženog i tužilje, zbog povrede prava na jednaku zaradu za isti rad i rad iste vrednosti i zbog povrede zabrane diskriminacije, kao neosnovan. Stavom četvrtim izreke, odbijen je tužbeni zahtev tužioca GG iz Boždarevca, kojim je tražio da sud utvrdi da je ništava odredba člana 4. Aneksa Ugovora o radu br. .. od 06.02.2015. godine, u delu u kom je navedeno da se osnovna zarada zaposlenog određuje na osnovu koeficijenta posla od 1910, zaključenog između Privrednog društva za proizvodnju, preradu i transport uglja ''Rudarski basen Kolubara'' d.o.o. Lazarevac, kao pravnog prethodnika tuženog i tužioca, zbog povrede prava na jednaku zaradu za isti rad i rad iste vrednosti i zbog povrede zabrane diskriminacije, kao neosnovan. Stavom petim izreke, odlučeno je da svaka stranka snosi svoje troškove postupka.
Apelacioni sud u Beogradu je, presudom Gž1 2606/24 od 11.10.2024. godine, stavom prvim izreke, odbio kao neosnovanu žalbu tužilaca i potvrdio presudu Prvog osnovnog suda u Beogradu P1 2235/2021 od 26.02.2024. godine. Stavom drugim izreke, odbijen je zahtev tužilaca za naknadu troškova drugostepenog postupka.
Protiv pravnosnažne presude donete u drugom stepenu tužioci su izjavili blagovremenu reviziju, zbog pogrešne primene materijalnog prava, pozivajući se na odredbu člana 404. Zakona o parničnom postupku.
Odredbom člana 404. stav 1. Zakona o parničnom postupku („Službeni glasnik RS“, br. 72/11... 18/20), u vezi odredbe člana 92. Zakona o uređenju sudova (''Službeni glasnik RS'', br. 10/23), propisano je da je revizija izuzetno dozvoljena zbog pogrešne primene materijalnog prava i protiv drugostepene presude koja ne bi mogla da se pobija revizijom, ako je po oceni Vrhovnog suda potrebno da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa ili pravna pitanja u interesu ravnopravnosti građana, radi ujednačavanja sudske prakse, kao i ako je potrebno novo tumačenje prava (posebna revizija).
Po oceni Vrhovnog suda, u konkretnom slučaju nije potrebno da se razmotre pravna pitanja od opšteg interesa ili pravna pitanja u interesu ravnopravnosti građana, niti je potrebno ujednačavanje sudske prakse kao ni novo tumačenje prava, pa nisu ispunjeni uslovi propisani odredbom člana 404. stav 1. Zakona o parničnom postupku, za odlučivanje o posebnoj reviziji tužilaca.
Predmet tražene pravne zaštite je ocena zakonitosti dela aneksa ugovora o radu zaključenih između parničnih stranaka, kojima je određen koeficijent za obračun zarada tužilaca. Pobijana odluka kojom je tužbeni zahtev tužilaca odbijen doneta je na osnovu utvrđenog činjeničnog stanja da su tužiocima, u konkretnom slučaju, koeficijenti poslova utvrđeni u skladu sa Odlukom o izmenama i dopunama Odluke o sistematizaciji poslova od 16.05.2015. godine, u vezi sa Odlukom o izmenama i dopunama Odluke o koeficijentima poslova od 30.01.2015. godine, čija zakonitost nije osporena pred Ustavnim sudom. Tužioci za svoju tvrdnju da su dikriminisani u svom pravu da ostvaruju za isti rad ili rad iste vrednosti istu zaradu kao i drugi radnici zaposleni kod tuženog, nisu priložili dokaze, niti su dokazali da u drugim organizacionim delovima tuženog postoje poslovi koji su, po opisu poslova u potpunosti izjednačeni sa poslovima koje oni obavljaju, kao i da u raznim organizacionim delovima tuženog postoji identičan posao, po opisu, vrsti i uslovima rada, koji su različito vrednovani. Pobijana odluka ne odstupa od sudske prakse u predmetima sa istim pravnim osnovom i činjeničnim stanjem kao u ovom predmetu, pa s tim u vezi, ne postoji potreba za ujednačavanjem sudske prakse.
Na osnovu odredbe člana 404. stav 2. Zakona o parničnom postupku Vrhovni sud je odlučio kao u stavu prvom izreke.
Vrhovni sud je ispitao dozvoljenost revizije u smislu odredbe člana 410. stav 2. tačka 5. Zakona o parničnom postupku i utvrdio da revizija nije dozvoljena.
Tužbu radi utvrđenja ništavosti odredbi aneksa ugovora o radu tužioci su podneli 30.03.2021. godine, a vrednost predmeta spora je 7.000,00 dinara.
Prema prirodi tražene pravne zaštite ova parnica spada u parnice iz radnih sporova.
Odredbama Glave XXIX Zakona o parničnom postupku, propisana su posebna pravila za postupak u parnicama iz radnog odnosa, dok se ostale obrade tog Zakona primenjuju kada odredbama ove Glave nije drugačije određeno.
Odredbom člana 441. Zakona o parničnom postupku, propisano je da je revizija uvek dozvoljena u sporovima o zasnivanju, postojanju i prestanku radnog odnosa. U svim drugim slučajevima revizija nije dozvoljena, osim kada se tužbeni zahtev odnosi na potraživanje u novcu, kada se primenjuje opšti režim dopuštenosti ovog pravnog leka, prema vrednosti predmeta spora.
Predmet spora u ovoj parnici je ocena zakonitosti dela aneksa ugovora o radu koji su tužioci zaključili sa tuženim i njegovim pravnim prethodnikom, u delu koji se odnosi na koeficijent za određivanje osnovne zarade zaposlenog. Dakle, tužbeni zahtev tužilaca ne odnosi se na zasnivanje, postojanje i prestanak radnog odnosa, u smislu odredbe člana 441. Zakona o parničnom postupku, što znači da revizija tužilaca nije dozvoljena.
Na osnovu odredbe člana 413. Zakona o parničnom postupku, Vrhovni sud je odlučio kao u stavu drugom izreke.
Predsednik veća – sudija
Gordana Komnenić,s.r.
Za tačnost otpravka
Zamenik upravitelja pisarnice
Milanka Ranković
