.jpg "Sudska praksa")
Republika Srbija
VRHOVNI KASACIONI SUD
Rev 4688/2020
21.10.2020. godina
Beograd
U IME NARODA
Vrhovni kasacioni sud u veću sastavljenom od sudija Jasminke Stanojević, predsednika veća, Biserke Živanović i Spomenke Zarić, članova veća, u parnici tužilje maloletne AA, koju zastupa majka BB iz ..., čiji je punomoćnik Vojkan Simić, advokat iz ..., protiv tuženog VV iz ..., čiji je punomoćnik Miloš Bogdanović, advokat iz ..., radi izdržavanja, odlučujući o reviziji tužilje izjavljenoj protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž2. 126/20 od 21.05.2020. godine, u sednici od 21.10.2020. godine, doneo je
P R E S U D U
ODBIJA SE kao neosnovana revizija maloletne tužilje, izjavljena protiv presude Apelacionog suda u Beogradu Gž2. 126/20 od 21.05.2020. godine.
O b r a z l o ž e nj e
Presudom Prvog osnovnog suda u Beogradu P2. 280/19 od 28.11.2019. godine, stavom prvim izreke tuženi je obavezan da doprinosi izdržavanju maloletne tužilje za period od 16.10.2017. godine do 28.11.2019. godine iznosom od još po 5.000,00 dinara mesečno, pored iznosa od 20.000,00 dinara dosuđenog ranijom pravnosnažnom presudom, a za period od 28.11.2019. godine pa ubuduće iznos od 25.000,00 dinara, dok za to budu postojali zakonski uslovi, sa zakonskom zateznom kamatom od dospelosti svakog pojedinačnog potraživanja do isplate. Stavom drugim izreke odbijen je tužbeni zahtev za izdržavanje preko dosuđenog iznosa do traženog iznosa od 60.000,00 dinara mesečno. Stavom trećim izreke određeno je da svaka stranka snosi svoje troškove.
Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž2. 126/20 od 21.05.2020. godine, stavom prvim izreke preinačena je prvostepena presuda u stavu prvom izreke tako što je tuženi obavezan da na ime doprinosa za izdržavanje maloletne tužilje počev od 28.11.2019. godine kao dana prvostepenog presuđenja pa ubuduće dok za to postoje zakonski uslovi plaća mesečno 20.000,00 dinara sa zakonskom zateznom kamatom od dospelosti svakog pojedinačnog potraživanja do isplate, dok se u preostalom delu za iznos od još 5.000,00 dinara preko dosuđenih 20.000,00 dinara mesečno i to za period od podnošenja tužbe pa ubuduće sa pripadajućom kamatom, tužbeni zahtev odbija kao neosnovan. Stavom drugim izreke odbijena je kao neosnovana žalba tuženog i potvrđeno rešenje o troškovima postupka iz stava trećeg izreke prvostepene presude.
Protiv drugostepene presude, zakonska zastupnica maloletne tužilje je blagovremeno izjavila reviziju zbog bitne povrede odredaba parničnog postupka, pogrešno utvrđenog činjeničnog stanja i pogrešne primene materijalnog prava.
Tuženi je dostavio odgovor na reviziju.
Vrhovni kasacioni sud je ispitao pobijanu presudu u smislu člana 408. Zakona o parničnom postupku – ZPP („Službeni glasnik RS“ 72/11 ..... 87/18) i utvrdio da revizija nije osnovana.
U postupku nije učinjena bitna povreda odredaba parničnog postupka iz člana 374. stav 2. tačka 2. ZPP na koju revizijski sud pazi po službenoj dužnosti. Revizijom se neosnovano ukazuje na bitnu povredu postupka iz člana 374. stav 1. ZPP učinjenu pred drugostepenim sudom, odnosno da je drugostepeni sud izmenio činjenično stanje bez održavanja rasprave.
Prema utvrđenom činjeničnom stanju, tokom braka parničnih stranaka rođena je maloletna tužilja dana ...2017. godine. Brak je pravnosnažno razveden presudom od 12.06.2018. godine, maloletna ćerka je poverena majci na samostalno vršenje roditeljskog prava uz uređenje održavanja ličnih odnosa sa ocem, koji je obavezan da doprinosi u izdržavanju deteta sa 5.000,00 dinara mesečno od podnošenja tužbe do presuđenja, i 20.000,00 dinara mesečno od presuđenja pa ubuduće. Presudom Apelacionog suda u Beogradu Gž2. 707/18 od 22.11.2018. godine prvostepena presuda je ukinuta u odbijajućem delu i predmet je vraćen prvostepenom sudu na ponovno suđenje. U ponovnom odlučivanju, prvostepeni sud je utvrdio da maloletna AA ima 3 godine, od septembra 2018. godine je upisana u vrtić, sa majkom živi u stanu dede i babe, odlazila je na terapije zbog poremećaja koordinacije lakšeg stepena uz potrebu anatomske obuće. Majka deteta je zaposlena i ostvaruje neto zaradu u iznosu od 125.000,00 dinara mesečno i ima finansijsku pomoć roditelja. Tuženi sa bratom živi u stanu u vlasništvu njegove majke, za koji plaća režije. Registrovan je kao preduzetnik, mesečno ostvaruje oko 105.000,00 dinara neto, za maloletnu ćerku plaća izdržavanje od 20.000,00 dinara mesečno po presudi od 12.06.2018. godine. Potrebe deteta su utvrđene na iznos od 48.000,00 dinara mesečno, a minimalna suma izdržavanja je utvrđena na iznos od 26.381,00 dinar.
Kod ovako utvrđenog činjeničnog stanja, pravilno je u pobijanoj drugostepenoj presudi primenjeno materijalno pravo kada je prvostepena presuda preinačena tako što je odbijen tužbeni zahtev za plaćanje mesečnog izdržavanja deteta za iznos od još 5.000,00 dinara preko dosuđenih 20.000,00 dinara mesečno od podnošenja tužbe pa ubuduće sa pripadajućom kamatom.
Prema čl. 75. i 160. stav 1. Porodičnog zakona, dete ima pravo na izdržavanje od oba roditelja. Visina izdržavanja određuje se prema potrebama deteta kao poverioca izdržavanja, dok mogućnost roditelja kao dužnika izdržavanja zavisi od njihovih prihoda, mogućnosti zaposlenja i sticanja zarade, njihovih ličnih potreba, ali i obaveze izdržavanja drugih lica i drugih okolnosti od značaja za izdržavanje, u smislu člana 160. st. 2. i 3. Porodičnog zakona.
Po oceni Vrhovnog kasacionog suda, u pobijanoj drugostepenoj presudi pravilno su primenjene navedene zakonske odredbe kada je visina obaveze tuženog za izdržavanje maloletne ćerke određena na 20.000,00 dinara mesečno, a za još 5.000,00 dinara mesečno tužbeni zahtev odbijen kao neosnovan. Drugostepeni sud je uzeo u obzir mogućnosti izdržavanja tuženog, kao i majke deteta, a uzete su u obzir i potrebe deteta za izdržavanjem kao i minimalna suma izdržavanja. Zato je i po oceni Vrhovnog kasacionog suda mesečni iznos izdržavanja dosuđen drugostepenom presudom za sada dovoljan i u skladu sa potrebama maloletnog deteta.
S obzirom na navedeno, revizijom se neosnovano ističe pogrešna primena materijalnog prava i navodi da dosuđeni iznos ne odgovara potrebama deteta i ostalim okolnostima koje se odnose na mogućnosti tuženog kao dužnika izdržavanja.
Iz navedenih razloga, Vrhovni kasacioni sud je odlučio kao u izreci na osnovu člana 414. stav 1. ZPP.
Predsednik veća-sudija
Jasminka Stanojević, s.r.
Za tačnost otpravka
Upravitelj pisarnice
Marina Antonić
